Veel vervormde sterrenstelsels zijn tot in detail in beeld gebracht door de James Webb-telescoop

Het fenomeen van gravitatielenzen is welbekend bij astronomen. Ze gebruiken het om verre sterrenstelsels te bestuderen. En vandaag, dankzij het scherpe oog van de James Webb Space Telescope, om meer te weten te komen over hoe ze heten“kosmisch zeepaardje”.

Beelden teruggestuurd door de James Webb Space Telescope onthullen soms verbazingwekkende lichtstrepen. Bogen verraden de aanwezigheid van zwaartekrachtlenzen. Dit fenomeen doet zich voor wanneer een massa die groot genoeg is om ruimte-tijd te buigen “zichtbaar” tussen het apparaat en verre sterrenstelsels glijdt. Het is interessant omdat, zoals de naam al doet vermoeden, het effect van zwaartekrachtlenzen het mogelijk maakt om in te zoomen op verre objecten. Als een gigantisch vergrootglas van de natuur.

Dit keer is het de SDSS J1226+2149 cluster van sterrenstelsels, en alle donkere materie die het bevat, gelegen op ongeveer 6,3 miljard lichtjaar van de aarde, in het sterrenbeeld Haar van Berenice, die de rol van een lens heeft gespeeld. Op een afbeelding gemaakt door de NIRCam van de James-Webb Space Telescope is een vergroot en vervormd beeld te zien in een soort“kosmisch zeepaardje” van een sterrenstelsel verder weg.

Ontdek de geheimen van stervorming

Dit sterrenstelsel werd een paar maanden geleden daadwerkelijk gespot op beelden van andere instrumenten. Maar niet zo gedetailleerd. Het bevindt zich op ongeveer 9,6 miljard lichtjaar afstand van ons Melkwegstelsel. Daar hebben astronomen een ongekend stervormingsmechanisme opgemerkt in een sterrenstelsel dat zo ver weg is.

Naast het onthullen van hoe snel sterren worden gevormd en het karakteriseren van de omgeving van die sterrenstelsels die nieuwe sterren genereren, tonen deze waarnemingen eens te meer de buitengewone mogelijkheden van de James Webb Space Telescope aan. Ze bieden zeer gedetailleerde datasets voor astronomen die in de toekomst willen profiteren, en dat zijn ze allebei “kristallen visie” instrument, en het fenomeen van gravitatielensing, om het mechanisme van stervorming verder te bestuderen.