Hoe Zuckerberg gegevens verzamelde van vroege Facebook-gebruikers

Meta's baas was een van de eersten die de waarde van al deze gegevens inzag, die vervolgens de kern van zijn financiële imperium zouden vormen.

“Als het gratis is, ben jij het product.” Deze eeuwige slogan is nooit door een cynische technologiebaas geuit, maar vat nog steeds het economische model samen dat GAFAM halverwege de jaren 2000 publiceerde. Onder zijn voorgangers begreep een jonge student al snel de waarde van persoonlijke gegevens. Zijn naam is Mark Zuckerberg en in 2004 was hij nog geen twintig jaar oud.

Hij is een echt programmeergenie, op zoek naar programmeeruitdagingen en -ideeën om studenten aan de Harvard University, waar hij lesgeeft, met elkaar te verbinden. Hij stelt zich bijvoorbeeld het controversiële FaceMash voor, een site voor het vergelijken van vrouwenlichamen. Overweldigd door zijn succes – maar vooral bekritiseerd vanwege het seksisme van de tool – zal de jongeman vervolgens denken aan een online sociaal netwerk gewijd aan studenten.

Sterker nog, hij is niet de enige die begin 2004 met dit idee kwam. Hij is niet eens de initiatiefnemer van het project. Zo’n site is al gelanceerd door een andere student, Aaron Greenspan, die het ‘The Face Book’ noemde. Het idee is dat studenten hun trombinoscoop gemakkelijk kunnen vinden, maar Greenspan heeft moeite om een ​​voldoende stabiele locatie te coderen. Vervolgens nam hij contact op met Zuckerberg om een ​​samenwerking te overwegen.

Maar deze laatste heeft een heel precies idee van wat hij wil: een cool, comfortabel netwerk, geen professionele tool. Zij zullen dus concurrenten zijn. Op 4 februari 2004 lanceerde Zuckerberg thefacebook.com – wat vervolgens leidde tot een rechtszaak van Greenspan.

“Mensen geven mij dat van zichzelf.”

En het werkt! De dialer versnelt snel en wint gebruikers. Bovenal besefte hij al snel het belang van persoonlijke gegevens in een tijd waarin nog maar weinig mensen het belang ervan beseffen, zoals de Amerikaanse journalisten Shira Frankel en Cecilia Kang in hun boek uitleggen. De ongemakkelijke waarheid (Albin Michel).

“Ik heb meer dan 4.000 e-mails, foto's, adressen (…) Mensen geven mij dit op eigen initiatief. Ik weet niet waarom. Ze vertrouwen mij, arme klootzakken”, schreef hij aan een vriend.

De site werd al snel een triomf en reikte verder dan de muren van Harvard University. Een jaar na de oprichting bereikte het aantal abonnees aan Amerikaanse universiteiten een miljoen. Vanaf de eerste maanden overspoelden vroege investeerders het met geld. Peter Thiel (PayPal) of Marc Andreessen (Netscape) waren de eersten die dit geloofden. Sean Parker, de maker van Napster, is van zijn kant aangesteld om de startup te leiden.

Ondertussen blijft TheFaceBook grote hoeveelheden persoonlijke gegevens verzamelen: leeftijd, stad, geslacht… een echte goudmijn. In september 2005 heette de site nu Facebook en werd deze uitgebreid met middelbare scholen.

Gekke klim

Een jaar later stond Mark Zuckerberg zichzelf toe een geweldig bod van Yahoo: $ 1 miljoen, te weigeren. De raad van bestuur nam ontslag om tegen deze beslissing in beroep te gaan. Hoe dan ook, hij heeft naam gemaakt en heeft een nieuw idee om nog een stap verder te gaan: een nieuwsfeed die alle gegevens op de site verzamelt. Een manier om gebruikers verbonden te houden en ervoor te zorgen dat ze steeds meer informatie delen.

Tijdens deze lancering gingen er veel stemmen op om het gebruik van persoonlijke gegevens aan de kaak te stellen: opeens was alles openbaar en overal te zien, van romantische statussen tot vakantiefoto's.

De controverse escaleerde tot het punt waarop Mark Zuckerberg zich verlegen verontschuldigde… zonder iets te veranderen. Even later zal het eindelijk mogelijk zijn om een ​​deel van zijn informatie te verbergen.

Op 26 september 2006 opende Facebook zijn deuren voor iedereen en zag het aantal actieve gebruikers enorm stijgen. Voor het bedrijf is dit een waanzinnige stijging en binnenkort zullen gegevens de kern vormen van het inkomsten genererende proces van de site. Twintig jaar later blijft het te gelde maken van persoonlijke gegevens een van de neteligste vragen voor hogere autoriteiten.

Maar deze opeenstapeling van gegevens, die gerichte reclame mogelijk maakte, maakte Facebook vooral tot een van de grootste bedrijven ter wereld.