Karen Galley, rampzalige ontdekkingen

Toespraak geredigeerd… Meer dan twee maanden na de storm veroorzaakt door de uitzending van de documentaire “I’m Not a Whore, I’m a Journalist”, geregisseerd door Marie Portolano, zijn er getuigenissen in overvloed om de seksuele en respectloze handelingen aan de kaak te stellen naar. Slachtoffers van enkele journalisten. Tijdens een interview met Buzz TVKaren Galley deelde haar ervaring.

“We hoeven niet door dingen te gaan omdat we een vrouw zijn!”

“Wat me opviel tijdens het luisteren naar de verschillende getuigenissen, in de documentaire en ook elders, is dat ik me realiseerde dat ik veel dingen accepteerde die niet acceptabel waren. Sterker nog, als je het verhaal van X of Y of Z hoort, zeg tegen jezelf ‘Maar echt, dit ding ‘ik heb het ook geleefd’, kuste hem toen, ik verliet de pas, ongemarkeerd, terwijl nee, dat moeten we niet! Dat is het punt, en wat Mary probeerde te laten zien, we hebben gepraat er zo veel over, we hoeven niet te bezwijken voor dingen omdat we een vrouw zijn! Dat is het! Er is onderscheid te maken tussen een vrouw en een man… en dingen accepteren, overwegen, soms vernederen en kleineren, gewoon omdat je bent een vrouw, dat kan niet!”, dus toevertrouwd aan de journalist Het teamkanaal.

“Ik heb dingen geprobeerd die op redacties niet acceptabel zijn”

Opvolgen: “Lange tijd zeiden we tegen onszelf: ‘Ah, dat is het! Ik heb het zelf verwerkt, terwijl dat niet mogelijk is. Deze documentaire heeft ons in staat gesteld om, zelfs ik persoonlijk, te beseffen dat er dingen zijn die ik helemaal vergeten was! Ik wil niet echt in details treden , maar ik weet dat ik dingen ben tegengekomen die niet zijn Toegelaten aan de redactie, waar er onnatuurlijke gevolgen waren. Achteraf zei ik tegen mezelf ‘het is de regel’…Eigenlijk nee, het is niet de regel, dat moet je’ t accepteer dingen niet, je moet niet gepest en vernederd worden, en je weer in je positie als blonde vrouw met blauwe ogen zetten…”. Zonder verdere details te geven, verwees Karen Galley specifiek naar: “Een verhaal dat zich afspeelde in Roland-Garros”, waar ze een slachtoffer zou zijn ‘Ongepaste gebaren’.

Lees ook:Na Minis een nieuwe revolutie in CFC?Pierre Menes, Marie Portolano zagen niets aankomenPierre Menes, de ergernisPierre Menes, het gaat verder…