Willem-Alexander van Nederland heeft deze speciale band met Antwerpen.

De oorsprong van het Huis van Nasa gaat terug naar een zekere Otho, die in 972 in Neurenberg stierf. Het district waarnaar het zijn naam dankt, ligt aan de samenvloeiing van de Rijn en de Main. In de 13e eeuw werden twee takken onderscheiden: Walram, waaruit de huidige groothertogen van Luxemburg voortkwamen, en de jongere van Otten, gevestigd in Breda en Brabant in de 14e eeuw. In 1515 voegde een van de nakomelingen van Othon, Henry, het kleine vorstendom Orange in het zuiden van Frankrijk toe aan zijn bezittingen. Zijn zoon, René d’Orange-Nassau, zou al zijn bezittingen schenken aan zijn neef Guillaume, die de landen van de Provence en Nederland bij Duitsland annexeerde.

Antwerpen, het toneel van hevige gevechten tussen de Belgen en de Nederlanders

Bijgenaamd Willem de Zwijger – vanwege zijn grote zelfbeheersing – werd hij de rijkste hertog van Holland, Zeeland, Utrecht en Friesland. Toen deze “Verenigde Provinciën” in 1568 het juk van de Habsburgers afschudden, was hij het die de opstand leidde en zijn familie vestigde als hoofd van de nieuwe staat, met de spoedig erfelijke titel van “Stadtauder”. — De luitenant-gouverneur. Een van zijn nakomelingen, Prins Guillaume-Frederick van Oranje-Nassau, zou in 1815 soeverein worden van het nieuwe Koninkrijk der Nederlanden en zich uitbreiden over België en persoonlijk het Groothertogdom Luxemburg.

Zo had Willem I Willem-Alexander – zijn vijfde grootvader – ooit vijftig symbolische titels gedragen door hun gemeenschappelijke voorvader Stil. Namelijk: Prins van Oranje-Nassau, Markies van Wiere en Vlissingen, Graaf van Buren, Kulmburg, Leerdam en Wianten, Burggraaf van Antwerpen, Baron van Ageries, Breda, Cranendonk, Pays de Guise, van Daysburg, Graf van Eindhoven, De Leck, IJsselstein, van Diest, van Grimbergen, van Herstal, van Warneton, van Arlay en Nozeroy, van Ameland, van Barn, Bredevoort, van Borculo, Mont-Sainte-Gertrude, Hooge en Lage Zwaluwe, Klundert Lichtenvoorde, Liesveld, Het Loo, Montfort , Naaldwijk, Niervaart, Polanen, Steenbergen, Sint-Maartensdijk, Soest, Ter Eem, Turnhout, Willemstad, Zevenbergen, Bütgenbach, Saint-Vith en Besançon. Aan deze verering van adel moet de titel van schildknaap van Amsberg worden toegevoegd, die hij van zijn vader, wijlen prins Klaus, heeft gekregen.

Wat de titel van burggraaf van Antwerpen betreft, deze krijgt een zekere historische betekenis, aangezien de stad het onderwerp was van hevige veldslagen in de vroege uren van de Belgische onafhankelijkheid. Op 2 augustus 1831, twee weken na de toetreding van Leopold I, lanceerden de troepen van koning Willem II van Oranje-Nassau een offensief om de verloren gebieden te heroveren. Deze “tiendaagse campagne” eindigde op een mislukking door de tussenkomst van het Frankrijk van Louis-Philippe ten gunste van België. De Nederlanders laten echter een garnizoen achter op het Kasteel van Antwerpen. Op 23 december 1832 zou het pas worden opgeheven na een belegering van zes weken door het Franse leger. Het duurde echter tot 1863 voordat de scheepvaart aan de monding van de Schelde werd vrijgemaakt.