Caribe Magazine

Carib Magazine is de toonaangevende aanbieder van kwalitatief Nederlands nieuws in het Engels voor een internationaal publiek.

Wereldbeker: hier is de lijst van de winnende landen

Dit prestigieuze toernooi, dat om de vier jaar door de FIFA wordt georganiseerd, brengt 32 landen samen in een internationale competitie die door alle voetbalfans over de hele wereld zal worden gevolgd. Slechts acht landen hebben sinds 1930, toen het WK werd opgericht, ten minste één Wereldkampioenschapstitel gewonnen. Maar wie zijn ze?

CNEWS heeft de winnaars van de Wereldbeker, het populairste sportevenement ter wereld, op een rij gezet.

Merk op dat de door het winnende team gewonnen trofee niet altijd de beroemde FIFA Wereldbeker was die we vandaag kennen, die pas sinds 1974 wordt uitgereikt.

Eerder, van 1930 tot 1970, ontving de winnaar van het toernooi de Jules Rimet Trophy.

– Brazilië – 5 titels (1958, 1962, 1970, 1994, 2002)

De laatste WK-overwinning van Brazilië dateert van 2002. © Odd ANDERSEN / AFP

La Seleção is houder van het record van vijf WK-overwinningen. Na het verliezen van hun eerste finale in 1950 tegen Uruguay, behaalde Brazilië eindelijk hun eerste WK-overwinning in 1958, door Zweden met 5-2 te verslaan in de finale. Onder leiding van Pele wonnen de Brazilianen in 1962 opnieuw met 3-1 van Tsjechoslowakije en opnieuw in 1970 van Italië met 4-1. Ze wonnen ook het WK 1994 tegen de Italianen, dit keer na strafschoppen. Hun laatste kroon was op het WK 2002, dat gezamenlijk werd georganiseerd door Japan en Zuid-Korea. In de finale versloeg Brazilië Duitsland met 2-0 dankzij de dubbel van Ronaldo in de tweede helft. Door deze laatste overwinning kon Brazilië de bittere mislukking die het leed in de finale van 1998 tegen Frankrijk verdrijven.

Duitsland – 4 sporen (1954, 1974, 1990, 2014)

icon_fir_070774_54_05-taille640_61d31de6a8766.jpg

Tweede wereldkampioenstitel voor Duitsers in 1974 © FIRO / ICON SPORT

Vóór de Duitse hereniging in 1990 was het onder de vlag van de Bondsrepubliek Duitsland (BRD) waar de Germaan de titels van wereldkampioen won. Hun eerste kroon was in de 1954 World Cup in Zwitserland, met een verrassende 3-2 overwinning, in de finale tegen Puskas, Hongarije, het favoriete team van het toernooi. Twintig jaar later werd Mannshaft thuis opnieuw gekroond, in het WK 1974, dankzij de talenten van spelers als Franz Beckenbauer en Gerd Muller. Met de voorsprong in de finale versloeg BRD uiteindelijk Nederland met 2-1 van Johan Cruijff.

Het WK 1990 in Italië bezorgde de Duitsers hun derde wereldtitel ten koste van de Argentijn Maradona, dankzij Andreas Brehme’s succesvolle omzetting van een penalty laat in de wedstrijd tegen de Argentijnen. Het team uit het herenigde Duitsland voegde een vierde titel toe aan het roster op het WK 2014 in Brazilië, door opnieuw de Argentijn Lionel Messi met 1-0 te verslaan in de finale.

Italië – 4 titels (1934, 1938, 1982, 2006)

icon_sbi_090706_02_09-taille640_61d31c12c8a92.jpg

De vreugde van Italië in 2006 © SBI / ICON SPORT

De Squadra Azzurra heeft ook vier WK-overwinningen. De eerste vond plaats tijdens de tweede editie van de wedstrijd, die plaatsvond in 1934 in het fascistische Italië. Het Italiaanse nationale team speelde sinds de jaren dertig in het zwart en won na verlenging de finale tegen Tsjecho-Slowakije met 2-1. Het Italiaanse fascistische regime zag in deze overwinning een ode aan de glorie van Mussolini. Op het WK van 1938 in Frankrijk wist Italië zijn titel te behouden en hing een tweede ster op zijn hoogtepunt door Hongarije in de finale met 4-2 te verslaan. Na een lange periode van hongersnood herstartten de Italianen de klok door hun derde overwinning op het WK 1982 in Spanje toe te voegen. Squadra Azzurra won in de tweede pouleronde met overwinningen op Argentinië en Brazilië, versloeg Polen met 2-0 in de halve finale en maakte korte metten met de Duitsers met een 3-1 overwinning in de finale, ze zijn uitgeput. Een epische halve finale tegen Frankrijk kon de Italiaanse aanvallen niet weerstaan. Tot slot won Italië in 2006 zijn vierde wereldtitel op het WK dat in Duitsland werd gehouden. In de finale versloegen de Italianen de Blues na strafschoppen.

Argentinië – Twee sporen (1978, 1986)

icon_ban_141210_38_23_1-taille640_61d30e99206cd.jpg

Na de overwinning van Argentinië werd Diego Maradona zegevierend overgebracht naar het Azteca Stadion in Mexico-Stad in 1986. © Jean-Michel BANCET / ICON SPORT

Argentinië bereikte de ongelukkige finale in de inaugurele editie en zegevierde 48 jaar later, thuis, tijdens het WK 1978, in de zware context van de militaire dictatuur die aan de macht was sinds de staatsgreep van 24 maart 1976. de confrontatie, de laatste groepswedstrijd tussen Argentijnen en Peruanen, leidde tot grote controverse en deed grote twijfels rijzen over de politieke regelingen tussen de twee landen. Inderdaad, hij verpletterde het Peruaanse team met 6-0 toen het voor hem genoeg was om slechts minimaal vier doelpunten te winnen om niet te worden uitgeschakeld en de finale tegen Nederland te bereiken. Van Oranje wonnen de Argentijnen met 3-1 waaronder een tweehonkslag van de geweldige Mario Kempes.

Het WK 1986 in Mexico was minder controversieel. De getalenteerde Argentijnse aanvoerder Diego Armando Maradona verlichtte zijn klassekampioenschap, maar ook met sluwheid. Tegen Engeland in de kwartfinales scoorde hij eerst een doelpunt met zijn hand, die later “de hand van God” werd genoemd, en dan nog een, drie minuten later, zwaait door de Engelse verdediging en wordt beschouwd als een van de mooiste doelen in de wereldgeschiedenis. beker. Alle Maradona in één wedstrijd. Na het bereiken van de finale na het uitschakelen van België dankzij een tweehonkslag van Bid de Oro, won Albiceleste met 3-2 van de moeilijke Bondsrepubliek Duitsland. De tweede titel voor Argentinië en de eerste titel die Diego Maradona op de top van zijn niveau hield.

Frankrijk – 2 titels (1998 en 2018)

icon_pxl_200612_08_15-taille640_61d3133c48e17.jpg

In 1998 droeg kapitein Zinedine Zidane de prestigieuze trofee © PIXSELL / ICON SPORT

Championne du monde en titre, la France, een été sacrée pour la première fois de son histoire, le 12 juillet 1998. Een woonplaats, les Bleus d’Aimé Jacquet on enfin permis à leur pays d’accéder au club très de vaupe ferméur wereld. In de finale domineerde Habs grotendeels de Brazilianen met 3-0, waaronder een beugel van Zinedine Zidane en het doelpunt van Emmanuel Petit. Ze lieten het Stade de France dansen en zingen, maar ook het hele land op het geluid van “één, twee, drie … nul”. Twintig jaar later wonnen de Blues, op 15 juli 2018, een nieuwe titel en voegden een tweede ster toe aan de driekleurige trui, door Kroatië met 4-2 te verslaan in de WK-finale in Rusland.

Uruguay – twee titels (1930, 1950)

icon_ppg_160750_08_16-taille640_61d315704e3ed.jpg

Het tweede doelpunt van Alcides Ghiggia bevestigt de overwinning van Celeste in 1950 © Philippe PERUSSEAU

De eerste editie van het WK werd in 1930 gehouden in Montevideo, Uruguay. Aan de wedstrijd deden dertien teams mee, waaronder Frankrijk, dat per boot in de Uruguayaanse hoofdstad aankwam. Het gastland was het eerste land dat de beker won nadat het team Argentinië in de finale met 4-2 versloeg. Uruguay won zijn tweede wereldtitel op het WK 1950 in Brazilië. De laatste fase van de competitie vond plaats in de vorm van een minitoernooi dat Brazilië, Zweden, Spanje en Uruguay samenbracht. Het duel tussen Celeste en Seleção vond plaats in het pas geopende Maracana-stadion. Een gelijkspel zou genoeg zijn geweest voor Brazilië om te winnen en de wereld te kronen. Ondanks de openingswedstrijd verloren de Brazilianen met 2-0 door toedoen van Uruguay.

Engeland – 1 titel (1966)

000_8yz7ja-taille640_61d3187ad3f94.jpg

Kapitein Bobby Moore en zijn cohorten vieren hun overwinning op het veld in het Wembley Stadium. © Central Press / Agence France-Presse

Wereldkampioen, Engeland was slechts één keer. Het werd in 1966 tijdens het WK thuis georganiseerd. Bobby Moore domineerde de Three Lions over de BRD (Bondsrepubliek Duitsland) in de finale, en het Duitse team is nog steeds van mening dat het doelpunt dat in de verlenging aan de Engelsen werd gegeven nooit over de doellijn ging. Inderdaad, spits Jeffrey Hurst trof het doel van de tegenstander in de 101ste minuut.De bal kaatste terug vanaf de doellijn toen hij de lat raakte. Voor hem of achter hem? De Zwitserse scheidsrechter keurde het doelpunt goed ondanks Duitse protesten. Het doel is sindsdien het meest controversiële en beroemdste in de voetbalgeschiedenis geworden. Als om de controverse over deze scheidsrechterlijke beslissing het zwijgen op te leggen, scoorde Jeffrey Hurst in de laatste minuut een nieuw doelpunt en werd hij de enige voetballer die drie keer scoorde in dezelfde WK-finale. Bij het laatste fluitsignaal werden de Engelsen tot wereldkampioen gekroond op het gras in het Wembley Stadium, 4-2.

Spanje – 1 titel (2010)

icon_spi_110710_32_59-taille640_61d3192971b2f.jpg

De Spanjaarden proefden eerst de vreugde van het wereldkampioen zijn. © SPI / ICON SPORT

Net als Engeland won Spanje het WK en won het in 2010 in Zuid-Afrika. Ondanks het verlies van de Zwitsers in zijn eerste wedstrijd van de groep, kon La Roja zich verenigen en soepel naar de finale navigeren dankzij de efficiëntie van de balbezit spel bekend als ’tiki taka’. . Tegen Nederland in de finale won Spanje na verlenging met 1-0 dankzij een reddende treffer van Andres Iniesta. Een welverdiende titel voor een dominant team dat de Euro World Cup verdubbelde.

READ  Lazio zou binnenkort de vrijgaveclausule van Guendouzi moeten activeren, geleend van Marseille.