Solide in de verdediging, “bevrijd” in de aanval, blauw daar

Zeven overwinningen in evenveel wedstrijden. Op dit moment heeft het Franse dameshandbalteam een ​​foutloze omloop afgelegd op het WK in Spanje. Tricolores bereikte nog nooit zo’n prestatie op een grote internationale bijeenkomst.

Na hun overwinning op Zweden (31-16), woensdag 15 december, bereiden de olympische kampioenen zich voor op vrijdag tegen Denemarken, dat dinsdag zijn ticket voor de halve finale tegen Brazilië (30-25) bekrachtigde.

Als het blauwe team deze ronde weet te passeren, vindt het mogelijk de Noren in de finale, die woensdag (34-28) gemakkelijk van de Russen afkwamen. Noorwegen kijkt vooruit op Spanje, dat Duitsland met 26-21 won in de kwartfinales, maar als gastland een soepel optreden genoot.

Zweden, Denemarken, Noorwegen … Voor Frankrijk loopt de weg naar een nieuwe wereldtitel, die na de kroning van 2003 en 2017 de derde in zijn geschiedenis zal zijn, door Scandinavië.

Dit is niet verwonderlijk, ze zijn gewend om de Scandinavische landen te doorkruisen in de laatste fasen van grote internationale wedstrijden. Sinds de uitschakeling van Brazilië zijn alle overgebleven teams afkomstig van het oude continent.

“Creatiever, onvoorspelbaarder”

“We kennen ze uit ons hoofd. We komen ze vaak tegen in de Champions League en in interlands”, bevestigt expert Beatrice Edwig, 33, de spil van de blauwe bende. De afgelopen tien jaar waren deze teams vaak succesvol in Frankrijk.

“Scandinaviërs zijn goed georganiseerd, gaan door de millimeter, maar hun spel is stereotiep. Een zandkorrel kan hen van streek maken. Franse vrouwen zijn fantasierijker en onvoorspelbaarder. En ze weten hoe ze het moeten spelen.”, zegt voormalig international Nougialiem Miaro, voorzitter van de Franse Women’s Handball League (LFH).

Analyse gedeeld door Cleopatri Darlow, Guardian of the Blues: “De Scandinavische landen houden er niet van om tegen Frankrijk te spelen omdat ze weten dat we hard verdedigen. We aarzelen niet om naar binnen te gaan en ze schade toe te brengen.” ze zegt.

Indrukwekkend in de verdediging vanaf het begin van het toernooi, moeten de Blues hun aanvalskracht blijven verbeteren in de hoop een derde wereldtitel te winnen. In dit opzicht hadden ze een trage start van het toernooi. In termen van afstandsschoten waren hun statistieken tegen Angola (1/7) en Slovenië (0/7) zielig.

Sindsdien is duidelijk dat de Franse aanvallers de lat hoger hebben gelegd. Tegen Rusland maakten de terugkeer van Alison Pineau en het bombardement op Polita Foppa (20) de aanslagen minder voorspelbaar.

Je hebt 48,27% van dit artikel om te lezen. De rest is alleen voor abonnees.