Skelet van astronauten herstelt slecht van ruimtevlucht

Frankrijk Persbureau, Geplaatst op donderdag 30 juni 2022 om 22:19

Slecht nieuws voor toekomstige Mars-missies: astronauten herstellen slecht van het botverlies dat ze hebben ervaren terwijl ze gewichtloos bleven, zelfs een jaar nadat ze op aarde waren teruggekeerd, volgens een donderdag gepubliceerd onderzoek.

Botatrofie veroorzaakt door de afwezigheid van zwaartekracht, vergelijkbaar met osteoporose, is lang bestudeerd aan boord van ruimtestations. Drijven is leuk, maar astronauten moeten zich beperken tot enkele uren lichaamsbeweging per dag om schade door inactiviteit van het bewegingsapparaat te verminderen.

Wat minder bekend is, is hoe lang ze erover doen om te herstellen nadat ze op aarde zijn teruggekeerd.

Dankzij nieuwe 3D-beeldvormingstechnieken blijkt uit een studie van 17 astronauten van het International Space Station (ISS), gepubliceerd in het tijdschrift Scientific Reports, dat het herstel zelfs na een jaar nog steeds niet volledig is.

Het werk begon in 2015 op initiatief van Stephen Boyd, directeur van het McCaig Institute for Bone Health aan de Universiteit van Calgary in Canada. Samen met collega’s fotografeerden ze de skeletten van 14 mannen en drie vrouwen voor de ruimtevlucht, toen ze terugkeerden naar de aarde, en nog eens zes en twaalf maanden na de landing.

In het bijzonder voerden ze scans uit van het scheenbeen (dat bijna het hele lichaamsgewicht ondersteunt) en de radius (onderarm) botten om hun dichtheid en weerstand tegen breuken te beoordelen. Tijdens het berekenen van de effecten van fysieke oefeningen uitgeoefend in gewichtloosheid en terug naar de grond.

Het resultaat: een jaar na de vlucht vertoonden 16 astronauten onvolledige resorptie van hun scheenbeen, dat tot 2% van hun botdichtheid had verloren in vergelijking met de periode vóór de vlucht. Hoe langer je in de baan blijft (6 tot 7 maanden), hoe groter de schade aan het botstelsel.

Na 12 maanden waren negen van de astronauten nog niet volledig hersteld. De schade is vergelijkbaar met een decennium van botverlies op aarde, of meer.

– 22 uur/dag in bed –

“We laten ook zien dat de botstructuur permanent is veranderd”, vertelde co-auteur Dr. Stephen Boyd aan AFP. “Denk aan de Eiffeltoren en al zijn metalen staven: in de ruimte verliezen we een deel van zijn staven. Als we terugkeren naar de aarde, kunnen we de overgebleven staven repareren, maar we creëren geen nieuwe verbindingen”, vervolgt de onderzoeker.

“microzwaartekracht” [l’apesanteur]Het is de meest extreme periode van fysieke inactiviteit”, zegt Guillemette Gauquelin-Koch, hoofd ruimtegeneeskunde bij CNES. Zelfs met twee uur lichaamsbeweging per dag, voelt het alsof ik om tien uur ’s avonds bedlegerig ben geweest. overblijven”, voegt de arts toe, die niet bij het onderzoek betrokken was.

Bewoners van het International Space Station hebben enkele jaren geleden een nieuwe machine ontwikkeld door NASA, de Ared (Advanced Resistance Exercise Device), die op het lichaam een ​​weerstand uitoefent die vergelijkbaar is met de zwaartekracht, waardoor beenkrullen, biceps werk, buikspieren … ” We moeten meer van dit soort oefeningen doen om botverlies te verminderen”, beveelt Stephen Boyd aan.

Voor toekomstige bemande vluchten naar Mars – die meer dan zes maanden oud zijn – vormen ze in ieder geval een drempel voor de problemen van kosmische straling en de psychologische impact van langdurige opsluiting. “Het zal niet gemakkelijk zijn voor de bemanning om voet op Mars te zetten wanneer het aankomt …