Wie was werkelijk een Neanderthaler? Was hij de arme, ruige man die we ons voorstellen dat hij was? Hoe leefde hij en wat waren zijn connecties met Al-Aqil? Dit zijn de vragen die Silvana Gondoni en Jean-François Mondo ons in hun artikel in Dunod beloofden antwoorden te geven. Een update over recente ontdekkingen over Neanderthalers die ons in staat stellen onze oorsprong beter te begrijpen.
Achter een nogal aantrekkelijke titel, die tevens leidt tot de visualisatie van een Neanderthaler-familie die op het strand van Valras woont, schuilen we een ‘circulair’ werk van uitstekende kwaliteit en vooral interessant om te lezen.
Voor alle duidelijkheid: ik ben altijd gefascineerd geweest door het werk van paleoantropologen, die eenvoudigweg prehistorici werden genoemd, en hun vermogen om ons naar het verre verleden, het verleden van onze voorouders, te wijzen, terwijl ze ze tegelijkertijd bijzonder herkenbaar maakten.
Moderne wetenschappelijke technieken hebben de visie die we zouden kunnen hebben van deze primitieve man, ruw, harig, met een spie, kortom, een wilde, in twijfel getrokken. Homo sapiens kwam dit allemaal organiseren, door deze primitieve soort te laten verdwijnen! De Neanderthaler is eigenlijk een naaste verwant, een natuurbeschermer van vóór zijn tijd, een soort hippie die ons de Yeti van vroeger deed vergeten.
Wetenschappelijke ontdekkingen
Zoals vaak het geval is, leidt mode tot overdrijving, en hoewel deze Neanderthaler veel eigenschappen gemeen had met de hedendaagse Europeanen, zag hij er heel anders uit, onthult de wetenschap.
De eerste ontdekking van deze overblijfselen dateert uit 1856, in de Duitse Neandervallei. Thal betekent vallei in het Duits, wat de naam verklaart waar het vandaan komt. Deze ontdekking heeft tot zeer uiteenlopende interpretaties geleid, waarbij het oorspronkelijke spoor serieus werd genomen als een ‘zieke persoon’, een ‘ontaarde Kelt’, terwijl de gebogen benen van het eerste skelet ongetwijfeld verband hielden met zijn praktijk van paardrijden. Professor Hermann Schaffhausen was de eerste die de stelling van de oude mens verdedigde, wat veel kritiek opleverde.
Neanderthalers moeten tegenwoordig worden gezien als bondgenoot tegen obscurantisten die de evolutietheorie verwerpen. Charles Darwin deed zijn tussenkomst twee jaar na deze eerste ontdekking, en zelfs vandaag de dag kan dit de minachting opwekken van sommige christelijke fundamentalisten, maar ook van bepaalde facties van islamisten die nog steeds vasthouden aan het creationistische ontwerp. Dit betekent dat dit werk vandaag de dag van bijna universeel belang zal zijn. Want deze ontdekking dateert uit het midden van de negentiende eeuwH In de heldere eeuw moeten we deze leerboekversie van de geschiedenis van het leven verlaten om een leesnetwerk aan te nemen dat de leidende rol toekent aan de evolutie en transformatie van organismen. De openbare werken die met de Industriële Revolutie gepaard gingen, samen met de steengroeven, bevorderden de vermenigvuldiging van ontdekkingen. Ter ere van de Ouden, maar Cro-Magnon, de eerste voorouder van Homo sapiens, werd later in 1868 ontdekt in de Dordogne.
Lees ook: Parijs van het Belle-tijdperk had op de Spelen van 2024 (veruit) niets te benijden
Er bestaat echter nog steeds een vooroordeel, dat van een dik dier, net als een wenkbrauwboog, vanwege de nabijheid die we denken te kunnen waarnemen, vooral in het werk van Marcellin Boulle, die de eerste Franse Neanderthaler bestudeert die in Corrèze is gevonden. in 1908. Deze man werd echter begraven, maar vooroordelen die we vandaag de dag als racisme zouden omschrijven, proberen voorrang te geven aan soorten onderling. Daarom valt de Neanderthaler tussen de Javaanse mens en de Homo sapiens in, en vandaag de dag durven we niet te zeggen dat hij van het Europese type is, vooral omdat de Homo sapiens uit Afrika komt. Ironisch genoeg leken de Neanderthalers op de ‘Afrikaanse rassen’, terwijl de genetica ons leerde dat deze zogenaamde apen niet zo ver verwijderd waren van onze Scandinavische vrienden als we ons misschien zouden voorstellen.
Diverse anatomische details, vooral ter hoogte van de schedel, ondersteunen de zoölogische hypothese van onze neef. Er bestaan echter verschillen, ook al hebben hun kleine omvang en spierontwikkeling hen volgens de auteurs hun plaats in het rugbyhuddle gegeven.
Er kwam een man binnen uit de kou
De man kwam uit de kou en wist daar wel mee om te gaan, tussen de -400.000 en -40.000. Neanderthalers kenden drie cycli tussen ijstijden. Het lijdt geen twijfel dat de kleine omvang van de Neanderthalers, over een lange periode, overeenkomt met de aanpassing aan de kou die bij andere diersoorten wordt aangetroffen. De energiebehoefte is veel hoger dan die van Homo sapiens, vooral als het gaat om dierlijke eiwitten en vetten. Uit onderzoek naar de voedingsinname blijkt dat Neanderthalers tussen de 5.000 en 6.000 calorieën per dag consumeerden, wat binnen het Inuit-dieet valt. Onderzoekers hebben ook de praktijk van kannibalisme bevestigd, hoewel het onduidelijk is of dit verband hield met religieuze rituelen of dieetwensen. Deze praktijk is ook te vinden onder Homo sapiens, inclusief het Paleolithicum.
Zoals alle menselijke soorten zijn Neanderthalers van Afrikaanse afkomst, maar…
>> Lees het einde van het artikel Op de website van het tijdschrift Conflicten <
Silvana Gondoni en Jean-François Mondo, Neanderthaler op het strand. Onze broers verdwenen in de ligstoelDunwood-edities, 2024.
Kosor leeft alleen via zijn lezers, en dit is de enige garantie voor zijn onafhankelijkheid.
Om ons te steunen, koop Causeur in de kiosk of… register !
“Muziekfanaat. Professionele probleemoplosser. Lezer. Bekroonde tv-ninja.”
More Stories
Hoe zou het Oxford-algoritme de IPCC-voorspellingen radicaal kunnen veranderen?
Biologische vreemdheid: een gigantische moordenaarsvogel!
Ik ben geen voedingsdeskundige en dit is het soort yoghurt dat ik nooit eet