In Israël heeft Benjamin Netanyahu aan het roer gestaan ​​van de meest rechtse regering in de geschiedenis van het land

Na zeven weken onderhandelen kondigde Benjamin Netanyahu op woensdag 21 december uiteindelijk twintig minuten voor de door de president, Isaac Herzog, gestelde deadline de vorming van een regering aan. De regering, die voor het eerst in de geschiedenis van Israël zal bestaan, zal uitsluitend uit rechtse partijen bestaan.

Het zou een formaliteit zijn. Maar als een familieaangelegenheid liep het over in spanning en uitdaging. Door af te zien van een nieuw uitstel, probeert de heer Netanyahu de eisen van zijn bondgenoten en leden van zijn partij, de Likud, die hem schriftelijke toezeggingen hebben opgelegd, te beteugelen voordat hij weer aan het werk mag.

De ultraorthodox-joodse partijen en extreem-religieus rechts die hem werden aangeboden Zijn overwinning bij de parlementsverkiezingen 1^Vers novemberZe toonden hun wantrouwen jegens deze premier, die sinds de jaren negentig door de oudste werd gevolgd gedurende vijftien jaar aan de macht. Over veel beleidsvoorstellen moet een besluit worden genomen vóór een motie van vertrouwen door de Knesset, en de ministers moeten voor het einde van het jaar worden beëdigd.

Verhoog het politiebudget

De joodse fanaticus, Itamar Ben Gvir, kreeg een ministerie van Nationale Veiligheid in de uitgebreide periferie. Veroordeeld in 2007 wegens het aanzetten tot haat en het steunen van een terroristische organisatie, onderhandelde hij over een verhoging van het politiebudget. Hij wil dat de commissaris-generaal van het land, de politiechef, onder zijn directe gezag komt te staan, het onderzoeksbeleid bepaalt en de termijn van dat laatste bepaalt. Het moet de controle van het leger over de grenswachten, die sinds 1967 actief zijn in de bezette Palestijnse gebieden, wegnemen.

Hiervoor is een wet nodig, waarover de Knesset volgende week in derde lezing zal stemmen. De procureur-generaal van het land, Gali Bahrav Mayara, waarschuwde op 15 december dat A “politisering van rechtshandhaving” wat kan resulteren “Voor een flagrante schending van de basisprincipes van de rechtsstaat: gelijkheid, afwezigheid van willekeur en afwezigheid van partijdigheid.” De heer Ben Gvir verzet zich tegen de soevereiniteit van het volk en de gekozen functionarissen, in de overtuiging dat dit zo is “Het is verkeerd om te denken dat zij de premier van de staat Israël is.”

Voor Zelel Smotrich, de leider van religieus extreemrechts uit de koloniën, moet hij het ministerie van Financiën ten val brengen. Zijn partij verzekerde zich ook van een tweede ministerie bij het Ministerie van Defensie. Deze nieuwe positie, die parlementariërs wettelijk moeten verankeren, zal de heer Smotrich in staat stellen invloed uit te oefenen op het bestuur van de bezette Palestijnse gebieden en nederzettingen. Tot groot ongenoegen van de militairen, die zichzelf een soort onderkoning zien toevoegen.

Je hebt nog 54,56% van dit artikel te lezen. Het volgende is alleen voor abonnees.