In drie jaar van de Spelen van Parijs, angst voor de buik

Vandaag geplaatst om 5:00 uur

Vier hoofden van sportfederaties uitnodigen voor een diner met de minister-president: een zeldzaam tafereel. Geen stropdas, behalve een rode casual, is een unieke fantasie die wordt gedragen door André Giroud, voorzitter van de Franse atletiekfederatie. Jean Castex wil deze avond van 7 oktober een ontspannen sfeer weg van de camera’s. Luister om te proberen het ongemak te verdrijven. Want na de tegenvallende Spelen in Tokio heeft de spraakmakende sport van Frankrijk een kater.

Rond de tafel zit Andre Giroud, die 74 jaar is; Jean-Pierre Ciotat, 62, zijn basketbaltegenhanger; Philip Bana, 64, hoofd van handbal, en tot slot Stefan Nomis, 51, een voormalige internationale judoka. De jongste van de bende, het hoofd van de judo-“federatie”, weet dat het als zaakvoerder in de mode is om met een cadeautje te komen. Jan Castex geeft een slabbetje dat hij in Tokyo droeg van Teddy Rainer, de ster onder de tatamimatten. De sponsors van het Franse Nationale Olympisch en Sportcomité (CNOSF), Brigitte Henrichs, 50, en het Franse Paralympisch en Sportcomité (CPSF), Marie-Amelie Le Faure, 33, werden uitgenodigd om de tabel in te vullen.

Op hun beurt brengt elk van hen zijn redenen tot bezorgdheid aan de orde: een daling van het aantal vergunninghouders als gevolg van de pandemie, financiële moeilijkheden, de onafhankelijkheid van de vakbonden … En vooral houdt iedereen rekening met de deadline voor Parijs 2024. Deze “Centenary Games”, een eeuw na die welke in 1924 al in Parijs werden georganiseerd, waarvoor Frankrijk zo hard heeft gevochten. Twee weken lang zijn de ogen van de hele wereld op de hoofdstad gericht. Iedereen rond de tafel weet dat op hoge plaatsen het succes van het evenement vooral zal worden beoordeeld aan de hand van het aantal behaalde medailles. Een norm die misschien beperkend is, maar voor iedereen bindend is. Ook al telt de organisatie natuurlijk ook de kwaliteit van de infrastructuren mee in de eindbeoordeling.

Echter: aangezien de economische gezondheid van een land wordt gemeten aan de hand van het BBP, dient het gewicht van mineralen als thermometer tijdens de Olympische Spelen. En de oogst in Tokio, met 33 podiumplaatsen – het slechtste record sinds de Olympische Spelen van Barcelona in 1992 – is zeer zorgwekkend. Behalve een wonder, is het doel om lid te worden van de cirkel van de vijf bekroonde, meest beroemde “Top 5” Opgelost door Emmanuel Macron, zal niet worden geopend. Iedereen weet het, maar niemand durft het hardop te zeggen. Als het staatshoofd in mei wordt herkozen, wil hij uiteraard minachting voor het hek vermijden ” voor hem “ De wedstrijden werden geplaagd door een desastreus sportrecord.

Je hebt 87,85% van dit artikel om te lezen. De rest is alleen voor abonnees.