De gigantische explosie van dit zwarte gat creëerde 19 gigantische sterrenhopen!

Als we denken aan zwarte gaten, vooral aan superzware gaten met minstens een miljoen zonsmassa's en soms meer dan 10 miljard, denken we aan sterrenverslindende kosmische monsters of intergalactische materiestromen. In beide gevallen vormen zich accretieschijven rond gigantische zwarte gaten terwijl materie in een schijf spiraalt en wrijvingskrachten produceert als gevolg van de viscositeit van het gas. De vrijkomende warmte kan zo groot zijn dat het gas bij zeer hoge temperatuur in plasma verandert en daardoor overvloedig in het veld straalt. RöntgenfotoRöntgenfoto.

Materie valt niet zomaar op een zwart gat, maar op het roterende zwarte gat van Kerr. Complexe magnetohydrodynamische processen, zoals die op het aardoppervlak voorkomen zonzonZe komen ook voor in de schijf die een ring rond het zwarte gat vormt of in het binnenste van de materiestroom, waardoor deeltjesstromen ontstaan, maar soms ook instabiliteiten die de bron zijn van enorme explosies, vergelijkbaar met die in de zon.

Jean-Pierre Lumenier, onderzoeksdirecteur bij het Centre National de la Recherche Scientifique, en Françoise Combes, professor aan het Collège de France, vertellen ons over zwarte gaten, in het bijzonder superzware zwarte gaten in sterrenstelsels voorbij quasars die de evolutie van sterrenstelsels beïnvloeden. © Hugot Stichting van het Collège de France

Een zwart gat in een gigantisch sterrenstelsel in het hart van een groep sterrenstelsels

Team vanAstronomie wetenschappersAstronomie wetenschappersOnder hen Françoise Combs, zei hij via Een artikel over arXiv Ze ontdekten een van de krachtigste explosies van zwarte gaten ooit geregistreerd. Ironisch genoeg werd de vernietigende kracht van deze enorme explosie een creatieve kracht door indirect een enorme explosie te veroorzakenStort inStort in voor meerdere wolkenwolken Van gas en stof enkele miljarden jaren geleden, wat aanleiding gaf tot 19 SupermassiefSupermassief naarsterrensterren.

Op de beelden verkregen door waarnemingen met meerdere te combineren GolflengtenGolflengtenDeze superclusters zijn gerangschikt in een “S”-vorm die lijkt op kralen aan een touwtje. Deze foto's tonen de massa heelalheelal SDSS J1531+3414 (kortweg SDSS J1531) zoals het 3,8 miljard jaar geleden was, ongeveer 200 miljoen jaar na de enorme explosie.

Het is om niemand heen gebeurd Superzware zwarte gatenSuperzware zwarte gaten Ze worden aangetroffen in twee gigantische sterrenstelsels die doorgaans in de kernen van clusters worden aangetroffen en in dit geval worden waargenomen terwijl ze botsen. In dit geval werden verschillende hulpmiddelen gebruikt, incl ChandraChandra Röntgenobservatorium Ondergeschikt NASANASA En de Laagfrequente array (geliefde), A Radio TelescoopRadio Telescoop.

Grant Tremblaydie aan dit onderzoek heeft deelgenomen, vat de ontdekking in een NASA-persbericht als volgt samen: “ We hebben een mogelijke reeks gebeurtenissen in deze groep gereconstrueerd die zich over een groot aantal afstanden en tijden hebben voorgedaan. Het begon allemaal met een zwart gat, een klein deel ervanLichtjaarLichtjaar diameter, waardoor een holte ontstaat met een doorsnede van ongeveer 500.000 lichtjaar. Deze unieke gebeurtenis leidde ongeveer 200 miljoen jaar later tot de vorming van jonge sterrenhopen, elk met een diameter van een paar duizend lichtjaar. »

Het lijkt erop dat de explosie gepaard ging met…uitstootuitstoot Uit een stroom materiaal die het omringende gas rond de twee centrale sterrenstelsels afstootte, waardoor een gigantische holte ontstond in het intergalactische medium van de cluster. Lovar laat radiogolven zien die afkomstig zijn van de energetische deeltjesresten van de jet die de gigantische holte vullen.

naar AstrofysiciAstrofysiciop basis van feedbackAtacama grote millimeter/submillimeter-array (afgekort Alma), vastgemaakt aan woestijnwoestijn Atacama in het noorden van Chili, en telescooptelescoop Tweeling Noord Op de legendarische Mauna Kea vulkaanvulkaan Een slapend schild van de Verenigde Staten op het eiland Hawaï koelt vervolgens het hete gas af dat wordt gegenereerd door de uitbarsting van het zwarte gat.

Gigantische sterrenhopen ontstaan ​​door getijdenkrachten en jets van materie

Later stortte het in als gevolg van de zwaartekracht, niet als gevolg van de druk van de schokgolf van de explosie van het zwarte gat, maar vanwege de getijdenkrachten van de twee sterrenstelsels. Dit is hoe ze konden verklaren waarom superclusters als parels aan een ketting samenklonteren en een S vormen.

In dezelfde verklaring zei Osasi Omoruyi, die de studie in het centrum leidde:AstrofysicaAstrofysica | Harvard University en het Smithsonian (CfA) stellen: “ We denken dat we bewijs hebben van deze enorme explosie stevigstevigMaar verdere observaties bij Chandra en Lofar zullen de zaak bevestigen. We hopen meer te weten te komen over de oorsprong van de holte die we al hebben ontdekt en de verwachte holte aan de andere kant van het zwarte gat te vinden. »

Astronomen hebben een van de krachtigste uitbarstingen van zwarte gaten ontdekt die ooit zijn geregistreerd. Deze enorme explosie die miljarden jaren geleden plaatsvond, zou de vorming kunnen helpen verklaren van een opvallend patroon van sterrenhopen rond twee massieve sterrenstelsels, die lijken op 'kralen aan een touwtje'. De ontdekking werd gedaan in het systeem dat bekend staat als SDSS J1531 en dat 3,8 miljard jaar geleden werd waargenomen. De onderzoekers gebruikten voor dit onderzoek verschillende telescopen, waaronder… Chandra röntgenobservatorium NASA en laagfrequente serie, Of Lovar, een netwerk van radiotelescopen in Europa. Voor een redelijk nauwkeurige Franse vertaling klikt u rechtsonder op het witte rechthoekje. De Engelse vertaling zou hierna moeten verschijnen. Klik vervolgens op de moer rechts van de rechthoek, vervolgens op ‘Vertalingen’ en ten slotte op ‘Automatisch vertalen’. Selecteer “Frans”. © NASA's Chandra röntgenobservatorium

In het persbericht wordt zelfs uitgelegd dat Omorui en zijn collega's alleen de radiogolven van een holte zien die uit één enkele straal komen, maar het is bekend dat zwarte gaten over het algemeen niet één straal produceren, maar twee in tegengestelde richtingen. Het team observeerde radio-emissies ver van de sterrenstelsels, wat de overblijfselen zouden kunnen zijn van een tweede straalvliegtuig, maar ze zijn niet geassocieerd met een holte. De onderzoekers gaan er daarom van uit dat de radio- en röntgensignalen van het andere vliegtuig zo vervaagd waren dat ze niet meer waarneembaar waren.

Roger Blandford praat met ons over superzware zwarte gaten en hun jets in deze video. Voor een redelijk nauwkeurige Franse vertaling klikt u rechtsonder op het witte rechthoekje. De Engelse vertaling zou hierna moeten verschijnen. Klik vervolgens op de moer rechts van de rechthoek, vervolgens op ‘Vertalingen’ en ten slotte op ‘Automatisch vertalen’. Selecteer “Frans”. © Quanta-tijdschrift