Wielrennen: “Met trots kan ik deze sport verlaten…”, kampioen Annemieke van Vleuten

Zondag zal eindigen. De beste vrouwelijke wielrenster van het afgelopen decennium, en een van de grootste kampioenen aller tijden, zal zeker haar korte broek opbergen als de laatste etappe van de Ronde van Nederland in Arnhem arriveert. “Het is 25 kilometer van huis, en mijn vriend woont daar… Het is een prachtige plek om afscheid te nemen”, schreef ze op haar blog.

Dit is ook een autostoeltje voor mannen tijdens de Pays-Based Tour van deze maand, omdat hij het rijtuig in 2007, 17 april 2007, op de grond kon dragen, een eerste ervaring in de voet waardoor hij door de rechtbank kon toeren om dit te veroorzaken ‘blessure. De eerste omwentelingen van de nieuweling, afgestudeerd in de zoölogie, eindigden abrupt en hij viel al na één stap.

Sindsdien heeft ze tweemaal haar nationale tour gewonnen, met een duizelingwekkend trackrecord, langs het Amsterdam-Rijnkanaal dat langs haar geboorteplaats Floten loopt en naar haar vernoemd is.

De Nederlandse heeft alles gewonnen: het WK (twee keer), de Olympische Spelen van Tokyo tijdrijden, Luik-Bastenaken-Luik (twee keer), de Ronde van Vlaanderen (twee keer), de Giro (vier keer), de Vuelta (drie keer). ) en de Tour de France in 2022, het jaar waarin ze alle drie de grote rondes won. Dat zijn in totaal 104 overwinningen, de meest recente in de recente ronde in Scandinavië.

De meeste van deze overwinningen behaalde ze met vaardigheid, met een zeer agressieve loopstijl en individuele invallen zoals de 105 km, waardoor ze in 2019 wereldkampioen werd in Yorkshire.

“Deze zomer bedankten mensen mij opnieuw op de Wereldkampioenschappen (in augustus in Glasgow) en zeiden dat ze mijn manier van hardlopen zouden missen. Dat is heel ontroerend voor mij. Ik kan deze sport met het volste vertrouwen verlaten”, benadrukte ze in een interview dat maandag online is gepubliceerd door haar team bij Movistar. Pride”.

Naast de titels en de manier waarop hij ze won, zal Van Vleuten zijn tijdperk hebben gemarkeerd met zijn manier van trainen, meer dan al zijn collega’s maar ook veel mannen. Ambitieus en eigenwijs heeft ze haar hele leven op de fiets doorgebracht, waarbij ze jaarlijks zo’n 33.000 kilometer aflegt, een enorm totaal.

“Mijn vader moedigde me altijd aan om dingen goed te doen. Op school wilde ik altijd de beste cijfers halen”, zegt ze.

Door het aantal hoogtetrainingen uit te breiden, reed ze vaak met de jongens mee en dwong ze zichzelf het leven van een monnik te leiden. Dit Stakhanovitische ritme stelde haar in staat geleidelijk haar lichaam, oorspronkelijk ontworpen voor de klassiekers, te transformeren in een klimmer die geweldige tochten maakt.

“Ze is een meisje dat 100% op de fiets leeft. Ze eet en slaapt op de fiets. We zijn nu allemaal professionals. Maar als we 100% geven, geeft ze 150%”, zegt haar Franse collega Audie Pianek.

Hierin belichaamt Annemiek van Vleuten als geen ander de evolutie van het vrouwenwielrennen. Haar vermogen om enorme werklasten aan te kunnen, gaat gepaard met een onuitputtelijke veerkracht die ze in 2022 opnieuw demonstreerde toen ze in Wollongong, Australië, haar tweede wereldtitel won met een gebroken elleboog. “Annemiek kan diepere pijn ervaren dan wie dan ook. Ze is echt in staat om te lijden”, zegt Grace Brown, een voormalige teamgenoot van Mitchelton-Scott.

“Ze heeft ons veel dingen geleerd: hoe je tegenslagen kunt overwinnen, opstaan ​​als je valt en nooit opgeeft”, zei Sebastian Unzwe, haar baas bij Movistar, vorig jaar.

Ze is ‘getrouwd met fietsen’ en kijkt er nu naar uit om ‘een beetje vrijheid terug te winnen’ en een ‘sociaal leven’. Ze sloot zich aan bij het programma van het Internationaal Olympisch Comité om atleten voor te bereiden op hun sportieve pensioen, terwijl ze wachtte op het stellen van ‘nieuwe doelen’.