“We krijgen zware kritiek, maar daar hebben we geen last van”, bevestigen Florent en Noel.

Florent en Noel, de Catalaanse collega’s, worden uitgeschakeld aan de poorten van de finale Seizoen veertiennaar Beijing Express. Er stonden drie evenementen op de selectie van de aflevering die dinsdag werd uitgezonden
M 6. Aan het einde van elk moest het eindelijk aangekomen paar tekenen om een ​​zwarte envelop te krijgen. Het blijkt dat elk van de drie duo’s die nog in de race zitten, het moeten hebben meegemaakt, maar die van de twee mannen die de knock-outkaart bevatten … dus de finale staat tegenover Christophe en Claire op dinsdag tegen Cinzia en Rose Marie. 20 minuten Sluit je maandagmiddag aan bij Florent en Noel
De WhatsApp Om met hen terug te keren op hun reis. De kans om het bloederige personage op het scherm te zien, is ook gebruikelijk in het dagelijks leven.

Is het de slechtst mogelijke uitgang om de Beijing Express onmiddellijk kwijt te raken?

Florent: Ja en nee. We verzinnen liever een kaart die we niet hebben gekozen dan de race te verliezen. Daarna is het het spel.

verjaardag: Het spijt ons niet, het is het lot. In deze wedstrijd hebben we tot het einde gevochten. We hebben alles in ons hart, ingewanden, bloed en adem gegeven. Helaas liep het op de envelop …

F .: Nee, er is met de verkeerde auto gespeeld.

N. : Oké, maar de uitweg is als je bij de enveloppen komt. Toen “Flo” zijn envelop opende en we het woord “uitgesloten” zagen, koos het lot hem. We waren drie sterke echtgenoten: Christophe, Claire …

F .: Nee, maar hij weet het, oké …

N. : Maar laat mij ook! Vervolg vervolgd.

F .: Dat is het: we zijn het kwijtgeraakt, en we hadden geen geluk.

N. : Laat me even praten! Ik wilde alleen maar zeggen dat toen Flo de envelop opende, ik de hele race voorbij zag komen. We hebben nergens spijt van, hij en ik …

F .: Ja, het spijt me een beetje.

N. : Ik heb geen spijt! En dat deed hij ook niet, als we, omdat we al onze inspanningen in dit avontuur stopten, lieten zien dat we het einde konden bereiken en helaas het lot zo wilde eindigen.

Denk je dat je zo ver kunt gaan?

F .: We zeiden tegen onszelf dat als we de eerste stap halen, dat echt goed is. Toen vielen we in het spel.

N. : Toen we voor het eerst voet aan wal zetten op het avontuur, was het niets, we wisten niet hoever we gingen. Het is een zeer fysieke en stressvolle race.

U spreekt geen Engels, u bent twee mannen … Vind u dat u meer moeite had moeten doen dan andere echtgenoten?

F .: Als je twee jongens bent die geen Engels of de lokale taal spreken, is het waar dat het ingewikkeld is. Met onze mallen zaten de mensen in het reservaat. Ze waren bang. Toen we ons voorstelden, helpt de aanwezigheid van de camera ons nog een beetje. Elke keer dat we bij de lokale bevolking logeerden, was het een meevaller: we vonden de juiste mensen die het vertrouwen hadden.

N. : We moesten ons uitdrukken door middel van gebaren en hebben de neiging om hardop te spreken. We hebben veel moeite gehad om vooruit te komen. Maar we zijn daar gekomen, zoals alles, niets is onmogelijk.

Bij verschillende gelegenheden tijdens de verschillende fasen steeg de toon tussen jullie twee … is het hetzelfde als collega’s?

F .: Het is vol bloed. Je moet begrijpen dat het een wedstrijd is en dat er aan het eind winst is, dus er is spanning en een verlangen om daar te komen. Op het werk schreeuwt iemand, maar hij is nooit gemeen. We komen niet om elkaar te slaan. We hadden niet echt ruzie.

N. : Ik word niet aangetrokken door verdienen maar eerder door avontuur. Voor mij was dat een uitdaging: ik moest er helemaal voor. Flo en ik hadden niet dezelfde competitieve geest. In feite hebben hij en ik een bloedig humeur, we zijn totaal mannelijke mannen. Flo wilde zich laten gelden omdat hij zijn idee strategisch had. En ik had de mijne. Hoewel je soms in een race nerveus bent, in paniek raakt, door wilt gaan en tegen elkaar wilt schreeuwen omdat de een of de ander loopt of niet …

F .: Maak het kort, Kerstmis.

N. : Verlaat me …

F .: Ik kan niet lang blijven, houd het kort!

N. : (Raakt geïrriteerd) Ik heb het afgesneden! Dus ik zal het je uitleggen. (In toon stijgt) Ik weet niet wat ik bedoelde! Flo zal stoppen! ?

F .: Kom op, volgende vraag.

N. : Nee, nee, nee, alsjeblieft! Laat me uitpraten!

F .: (Lach)

N. : Zodra het bloedzuigen voorbij was, zouden Flo en ik gewoon over alles heen komen en opnieuw beginnen.

Jullie kennen elkaar allebei goed omdat jullie allebei samenwerken, maar heb je tijdens het avontuur iets over elkaar ontdekt?

N. : Ja, ik werd verliefd op mijn partner, ik zal hem kalmeren (lacht). Het is een grapje !

F .: Ik heb niet gehoord … Ik ben trouwens in Spanje, daarom wil ik snel vragen stellen … Zeg me, ik luister.

Heeft u Kerstmis in een nieuw licht ontdekt?

F .: Nee, we kenden onze buien omdat we samenwerkten, over het algemeen ging het goed.

N. : Van mijn werk wist ik hoe Flo was, maar in competitie …

F .: Schiet op, verdomme! (Lachend en overstuur)

N. : Hallo kom!

F .: Ik ben in Spanje, Kerstmis … schrijf gewoon korte zinnen.

N. : Hij had je daarvoor en daarna moeten bellen. Daar ga je, als je haast hebt, pak dan wat koffers … nou, ga naar een andere vraag als je wilt.

Ziet u de reacties van het publiek?

F .: Ik let niet op wat er op de netwerken wordt gezegd, want als we gaan kijken, zullen we snel onze verstand verliezen. Degenen die goed aan me denken, dat maakt me gelukkig en degenen die slecht denken, moeten begrijpen dat dit maar een spel is, dat we in competitie zijn en dat wanneer deze competitie eindigt, we mensen zijn zoals iedereen.

N. : Wij zijn koppels uit verschillende regio’s en veel kijkers steunen de kandidaten vanuit hun roots. Op sociale netwerken klopt het dat mensen een beetje meeslepen en heel kritisch zijn, maar het stoort ons niet. Iedereen heeft het recht zijn mening te uiten. Het maakt deel uit van de competitie, we nemen het ze niet kwalijk, zo erg is het niet.