Op de bodem van de Middellandse Zee jaagt ‘BathyBot’ op de mysteries van de ‘donkere oceaan’

Frankrijk Persbureau, Geplaatst op vrijdag 14 januari 2022 om 20:32

De kraan deponeert voorzichtig de kleine witgele ‘rover’ die op de larven is gemonteerd op de bodem van de testtank in het Evermer Centre in La Seine-sur-Mer (Var).

Op hun schermen controleren ingenieurs en wetenschappers de werking van BathyBot-camera’s, die binnenkort ’s werelds eerste permanent gemonteerde onderwatervoertuig op 2500 meter hoogte zullen zijn, om de mysteries van de afgrond te ontrafelen.

“We weten minder over de diepe oceaan dan over de maan”, legt Christian Tamborini van CNRS uit, een onderzoeker aan het Mediterranean Institute of Oceanography. “We weten niet wat daar aan de hand is, of de organismen die daar leven.”

Het moet gezegd worden dat de omgeving vijandig is. De gemiddelde diepte van de oceanen die 70% van het aardoppervlak beslaan, is 3800 meter. Vanaf 180 meter is er duisternis. En op 1000 meter hoogte heerst er volledige duisternis, de “donkere oceaan”.

Als gevolg hiervan wordt het meeste wetenschappelijk onderzoek uitgevoerd in de lagen aan de oppervlakte, waar het leven geconcentreerd is.

Maar in een tijd van klimaatcrisis is het essentieel om de veranderingen te begrijpen die opwarmende oceanen veroorzaken en hoe deze natuurlijke koolstofputten zullen aantasten, die bijna een derde van de door mensen uitgestoten koolstofdioxide vasthouden.

Met name dankzij BathyBot “zullen we kunnen bestuderen wat er aan de oppervlakte wordt geproduceerd en wat er aan de onderkant gebeurt”, zegt Christian Tamburini enthousiast.

Een ander primair doel is om de biodiversiteit van de Abyss, een slecht begrepen reservoir van leven, te begrijpen, zelfs als wetenschappers denken dat de “zesde massale uitsterving” is begonnen.

– Kijken in het donker –

Zo zal het Nationaal Centrum voor Wetenschappelijk Onderzoek, als onderdeel van een Europees project, en in samenwerking met de openbare instelling Ifremer, 40 kilometer van de kust van Toulon, het diepste permanente observatieplatform ter wereld, inzetten. Er is slechts één andere persoon, een Canadees, op een hoogte van “slechts” minder dan 800 meter.

Het Franse project maakte gebruik van de aanwezigheid van een “onderwatertelescoop” in een gebied dat op kosmische deeltjes jaagt. Het wordt al bediend door een permanente kabel voor stroom en data die erop worden geënt.

Dit nieuwe observatorium zal van 31 januari tot 14 februari worden ingezet door Pourquoi Pas, het vlaggenschip van de Franse Oceanografische Vloot, met de onderzeeër Nautile.

Hij zal daarom als avatar, uitgerust met een Twitterbathybot-account om zijn ontdekkingen te promoten, de kleine “rover” hebben. Een meter lang, een meter breed en 90 centimeter hoog.

Het lijkt erg op zijn tegenhangers voor ruimteverkenning: in plaats van zonnepanelen wordt het aangedreven door kabels, een “lijn” die ook zijn gegevens verzamelt, maar het bereik beperkt tot 50 meter. , die heel langzaam beweegt.

Een afstand die later kan worden vergroot, hopelijk op een dag zal het onafhankelijk zijn. Op voorwaarde dat je je begeleidingsproblemen oplost, want er is geen GPS onder 2500m! Een mogelijkheid zou zijn om stokken te implanteren met QR-codes die hem vertellen waar hij is.

Het zal vergezeld gaan van vaste apparatuur die tegelijkertijd zal worden neergelaten: een radiometer (radioactiviteit), een biocamera voor het vastleggen van met name bioluminescentieverschijnselen, een seismograaf en een kunstmatig “Pathereef” rif.

Deze betonnen constructie, iets meer dan 4 meter lang en 2,5 meter breed, stijgt zachtjes tot een hoogte van 1,5 meter. Het geeft BathyBot een punt om op te klimmen om haar gezichtsveld uit te breiden.

Door de halfopen structuur, met veel spleten, kunnen levensvormen zich eraan hechten en de reacties van anderen op dit obstakel bestuderen.

– Energiesector –

Een ander essentieel onderdeel van het apparaat is de “wetenschappelijke aansluitdoos”. Een soort slimme (grote) stekkerdoos die stroom bespaart, met hoge snelheid verbindt en alle stationsinstrumenten in de gaten houdt.

“We zullen apparatuur op de waterbodem kunnen aansluiten en verwijderen, wat allemaal vanaf het land kan worden bestuurd”, legt Jan Obderbeek uit, hoofd van de subsea-systeemeenheid voor de Ifremer-vloot.

BathyBot wordt om de twee jaar weer in elkaar gezet waarna het nieuwe gereedschappen kan krijgen, bijvoorbeeld om ‘micro-boringen’ mogelijk te maken in de sedimentbodem waarop het zich zal ontwikkelen.

De verwachte levensduur is minimaal vijf tot tien jaar. Iets om wat licht te werpen op de Donkere Oceaan.