Misschien moeten we stoppen met het vertellen van verhalen.

in een perron van Marianne Afgelopen mei getiteld College Wiskunde MCQ Level CAPES, Redenen voor claim Ik vroeg me af hoe het zit met de arbeidsparticipatie van wiskundeleraren in de toekomst. Nadat het juryrapport is gepubliceerd, kunnen we proberen een balans op te maken, als algemeenheden zoveel mogelijk kunnen worden vermeden, zowel op dit gebied als in een cursus wiskunde, en de voorbeelden zijn veelzeggend. Merk op dat het rapport is “ingediend door de juryraad”. Ik zit al enige tijd in een jury voor de benoeming van hoogleraren die de term ‘handboek’ niet kennen, maar het is algemeen bekend dat in verslagen legers de staf geen punten van onderscheid toekent.

Lees ook: “MCQ voor wiskundige koppen op universitair niveau: oorzaken van rampen”

Een paar cijfers (officieel): 1.035 posities aangeboden in de competitie, 981 aanwezig, 817 gekwalificeerd en 558 geaccepteerd (het rapport vermeldt niet het aantal aanwezigen bij de mondelinge sessie). In 2005 waren er voor 1.310 banen 4.074 banen, 2.473 gekwalificeerde en 1.310 banen geaccepteerd. In zeventien jaar tijd is het aantal aanwezige kandidaten door vier gedeeld en is nu één minder dan het aantal vacatures. De lat om in aanmerking te komen in 2022 is 5,13 op 20. Dat is niet veel, zul je me vertellen, je moet nog steeds weten dat de gegeven cijfers niet de ruwe cijfers zijn die door de correctie zijn gegenereerd, en dat je met de software de gemiddelde en bar die je wilt, met respect voor de ruwe ranglijst natuurlijk.

Gebrek aan wiskundige vaardigheden

Ongekwalificeerde kandidaten komen ruwweg overeen met degenen die minder dan 4 op 20 scoren op de eerste schriftelijke test, de enige puur wiskundige test. Er moet ook aan worden herinnerd dat dit examen MCQ omvatte met veel vragen van universitair niveau. Ik geef toe dat ik niet weet hoe iemand minder dan een 4 kan halen in zo’n test. Zelfs voorbeelden. Herinnering aan vraag Q2: “De som van twee decimale cijfers is een decimaal getal”. Correct responspercentage goed onderbouwd? 28%. Voor vraag Q3 “1/3 decimaal”, daalt het percentage naar 13% (het decimale getal heeft een decimaal schrift dat bestaat uit een eindig aantal cijfers achter de komma, dus helaas is 1/3 geen decimaal getal). De meerderheid van degenen die gekwalificeerd en geaccepteerd zijn, weten waarschijnlijk niet hoe ze vragen over een hbo-opleiding correct moeten beantwoorden, wetende dat ze tot hun laatste semester les zullen moeten geven. V12: 70% van de kandidaten gelooft dat ze de vergelijking van een rechte lijn herkennen als het in de ruimte een vlakke vergelijking is. Men zou de voorbeelden kunnen vermenigvuldigen, want deze zijn voldoende.

“De beste manier voor een leraar om trouw te blijven aan de principes van een authentieke republikeinse school, is door het systeem dat hij onderwijst onder de knie te krijgen.”

Het juryrapport bevat ook zeer onthullende opmerkingen over de retoriek en het beleid dat tot dit debacle heeft geleid. CAPES omvat twee schriftelijke examens, een eerste major – op een niet al te hoog niveau zoals we hebben gezien – en een tweede educatief examen met aangeleverde documenten, becommentariëringsfouten van studenten, enz. Het gemiddelde voor de eerste test is 8,55 en voor de tweede test is het 10,99. Het rapport vermeldt deze tweede test: “De jury waardeert het belang van het onderwijsdenken van de vele kandidaten die zich hebben voorbereid op dit examen.” En dus “Veel transcripties onthullen zwakke punten in disciplinaire kennis, vooral in de concepten en demonstraties die op de middelbare school worden behandeld.” Kortom, de jury juicht de educatieve reflectie toe van kandidaten die het vak waarvoor ze les moeten geven niet beheersen. Ze lopen vast en uiten zich gemakkelijk over onderwerpen waar ze niet veel vanaf weten. De leraar communiceert niet. Zouden we een samenzweerderige website verwelkomen die vals nieuws op een overtuigende manier overbrengt? Zal ik de enige zijn die wenst dat een leraar die niet bedreven is in de inhoud die hij studenten geeft, geen enkele onderwijsvaardigheid, geen enkele pedagogische kwaliteit laat zien? Als het gaat om het bevestigen van onzin, voor zover het in ieder geval zo min mogelijk geloofwaardig is.

Evenzo bestaat het mondelinge examen van CAPES uit twee examens. Een eerste “les” -test waarbij een wiskundig concept dat op de middelbare school is bestudeerd, wordt onthuld en een tweede “onderhouds” -test die de kandidaten blootlegt “om hun reisitems te presenteren” En de “Het stelt ons in staat om hun vermogen om in de waarden van de republiek te passen te waarderen.”. Het cijfer dat het vaakst wordt toegekend tijdens de eerste toets? 7 van de 20. Over een seconde? 15 van de 20. Ik geloof echter dat de beste manier voor een leraar om trouw te zijn aan de principes (en niet aan de waarden) van een authentieke republikeinse school, is door het systeem dat hij onderwijst onder de knie te krijgen. Door zorgvuldig en kritisch te denken in de context van zijn leer draagt ​​hij bij aan de vorming van burgers, niet door catechismussen voor te dragen die dienen ter vervanging van onvoldoende kennis.

niveau uitsplitsing

Een recent artikel van MarianneVerhoogde wervingswedstrijd voor leraren. Dat hebben we daar geleerd “de overgrote meerderheid” De kandidaten kenden de betekenis van het woord niet “suf”koppel het aan het woord ” kans “. Ook de jury van CAPES for Mathematics stelt de relatie met taal aan de orde, en maakt zich zorgen over veel voorkomende fouten. De presentatie van wiskunde is in de eerste plaats een essay, het vereist taalvaardigheid “overgenomen”Syntaxis, dit meesterschap is een voorwaarde voor het opbouwen van een solide sportcultuur. En zo constateert de jury “pitagore, decimalen, punt, ont a (voor ‘we hebben’)”. Lach niet, het gaat om de toekomst van het land en uw kinderen. De kennis van de leerlingen staat zeker niet helemaal in verhouding tot die van hun leerkrachten, maar is er toch nauw mee verbonden. Kandidaten voor deze competities hebben een Master 2-diploma en hebben (minstens) vijf jaar hoger onderwijs gevolgd. Is er een ander woord dan ‘schipbreuk’ om de toestand van het onderwijssysteem te beschrijven, een schipbreuk die niemand meer kan verbergen?

“Ongekende promotie van communicatieapparatuur ten koste van wetenschappers.”

Klagen heeft natuurlijk geen zin. Maar we kunnen de verwarring begrijpen van leraren, oude, jonge of “goede” kandidaten voor wedstrijden die zien wat er gebeurt met hun gekozen beroep uit liefde voor de discipline die ze willen bijbrengen: “Dat is het voor nu…”. We begrijpen hun frustratie als ze eraan denken het gebrekkige of onsamenhangende denken waaraan studenten gewend zijn geraakt te moeten ontmantelen, om cursussen te volgen die voorafgaan aan of slagen in andere die onvolledig of fout zijn.Hoewel wiskundige training cumulatief is, ondermijnt een mislukte stap het evenwicht van elke. Niet zielig zijn betekent niet dat ze zich aan hun verantwoordelijkheden onttrekken aan al diegenen die de situatie decennialang hebben behandeld met een “positief” discours dat de realiteit verbergt of het in persoonlijk belang is om een ​​carrière na te streven ver van studenten (in het ministerie, in een administratie of een keuringsinstantie) of volgens ideologie onder sociale wetenschappers van “gevorderd niveau”.

Lees ook: Dicteren, grammatica, rekenen… Ook bij aspirant-leraren is het niveau gedaald

De lichte stijging van het aantal ingeschreven kandidaten voor CAPES 2023 (4%, hoewel ons vorig jaar werd verteld dat 2022 “buitengewoon” was omdat het het jaar was dat rekrutering van Master1-niveau naar Master2-niveau bracht), een terugkeer (welkom maar uit het cijfer) voor Wiskunde In de gemeenschappelijke kern van de eerste lost het probleem natuurlijk niet op. Ons land bevindt zich in de situatie dat het wiskundeonderwijs volledig opnieuw moet worden opgebouwd (en niet alleen) van de grond af, in een tijd waarin andere landen de fundamentele rol die deze discipline speelt in de huidige economische ontwikkeling volledig hebben beseft. Allereerst moeten kinderen leraren voor zich hebben (ongeacht wat de naam is) die de basiskennis beheersen (regel van drie, meetkunde, enz.). Daarom kunnen we eindelijk toegeven dat het verdwijnen van de normale scholen een historische vergissing was; Dat het beter is om beginnende (betaalde) kandidaten aan te nemen die zijn opgeleid om basiskennis onder de knie te krijgen, dan zich te laten verliezen in het universitaire onderwijs dat hen tot dit falen leidt (met behoud van de bruggen en indicatoren van huidige of verbeterde rekrutering).

Bovenal moeten we ons zowel op dit gebied als op andere gebieden bewust zijn van de vernietigende gevolgen van wat men zou kunnen omschrijven als het “Science-Po-paradigma”, dat erin bestaat over alles te praten zonder iets te weten. Een ongekende promotie van communicatoren ten koste van wetenschappers – waarvan het juryrapport zei dat het slechts een karikatuur is als het om wiskunde gaat – ging getrouw gepaard met de neergang van de industrialisatie, waarbij geleidelijk elk officieel discours werd afgesneden van de realiteit. Nu kerncentrales in het slop zitten, het verlies aan vaardigheden overal voelbaar is en de school en het ziekenhuis pijn doen, moeten we misschien stoppen met het vertellen van verhalen. Zoals Lacan zei, De realiteit is wanneer je elkaar tegen het lijf loopt. »