Meteorietjagers vernietigden miljarden jaren aan data

Vanwege hun zeldzaamheid en oorsprong zijn meteorietmonsters vaak waardevolle wetenschappelijke bronnen. Sommige soorten zijn zelfs van onschatbare waarde, omdat onderzoekers er bergen informatie over de oorsprong van ons universum uit kunnen halen; Het zijn echte kosmische archieven. Helaas ontdekten onderzoekers van MIT en Paris City University onlangs dat specialisten in hun zoektocht om ze te bestuderen ook onbedoeld veel van deze waardevolle gegevens vernietigden.

Om neuswormen vanuit de ruimte naar deze rotsen te lanceren, kunnen onderzoekers verschillende aanvalshoeken gebruiken. Naast het bestuderen van de chemische samenstelling en minerale structuur, zijn de onderzoekers ook geïnteresseerd in andere, meer geheimzinnige maar even onthullende aanwijzingen.

Dit heeft betrekking op fysische verschijnselen zoals magnetisme. In feite bevatten veel gesteenten zogenaamde ferromagnetische mineralen. Tijdens de vorming van materie hebben deze metalen de neiging om gemagnetiseerd te worden en uit te lijnen met het magnetische veld van nabijgelegen objecten. Als de structuur eenmaal is geplaatst, behoudt de rots dus een spoor van de omstandigheden waaronder hij is gevormd.

Magnetisme, universeel archief

Een uitkomst voor onderzoekers, want het bestuderen van deze magnetische restanten kan veel informatie opleveren. Het is zelfs een specialiteit op zich: we hebben het over paleomagnetisme.

Het is een groep zeer belangrijke technologieën die een cruciale rol hebben gespeeld in de studie van de aarde. Veel van wat we weten over de oorsprong en dynamiek van onze planeet is te danken aan de eigenschappen van magnetische mineralen. Het was bijvoorbeeld dit oude magnetisme dat enkele van de meest overtuigende bewijzen leverde voor de theorie van continentale drift die leidde tot moderne platentektoniek. Dit fenomeen werd benadrukt dankzij de opeenvolgende inversies van het magnetische veld van de aarde, die in de rots werden vastgelegd

En dit gaat niet alleen over onze goede oude blauwe planeet. Wanneer ze zich in de kern van een magnetisch veld vormen, kunnen ook andere planeten en magnetische meteorieten op deze manier informatie vastleggen. Elke keer dat iets in deze categorie de aarde bereikt, is het dus een echt wetenschappelijk geschenkpakket dat uit de lucht valt.

Wetenschappelijke schat is onbruikbaar geworden

Het probleem begint met vriendschap sluiten met deze magnetische meteorieten. Er is eigenlijk een simpele test die bestaat uit het plaatsen van een verdachte steen in de buurt van een magneet. Als het magnetische eigenschappen heeft toen het werd gevonden in een geologisch terrein dat het niet heeft, is dat meestal een goede indicatie dat het een meteoriet is. Daarna worden andere magneten gebruikt om andere tests in het laboratorium uit te voeren.

Maar deze controles hebben ook ernstige gevolgen. In feite kan de aanwezigheid van magneten, zelfs een zwakke, de integriteit van de magnetische archieven in de rots veranderen. De auteurs van het onderzoek noemen met name het speciale representatieve geval van NWA 7034een meteoriet van Mars gevonden in Marokko in 2011.

Het is een van de oudste objecten die vanaf de Rode Planeet naar de aarde zijn gereisd. In feite is de meteoriet ongeveer 4,4 miljard jaar geleden gevormd, aan het begin van de geschiedenis van het zonnestelsel. Dus hoopten de onderzoekers enorm veel fascinerende informatie te extraheren over de oorsprong van onze kosmische buurt.

Een klein korreltje zirkoon kan de zoektocht naar leven op Mars herdefiniëren

Bekijk meer

Door naar de monsters te kijken, konden ze heel interessante informatie verzamelen (zie ons artikel hierboven). Maar als het ging om het doen van magnetische analyse, werden ze snel teleurgesteld. ze hebben niet Niet het minste spoor van deze beroemde magnetische archieven is ooit gevonden, zelfs geen vulgair stukje bruikbare informatie. Met andere woorden, tijdens de demagnetisatie gingen miljarden jaren aan data in rook op. Hartenbreker voor planetaire wetenschappers.

Mogelijk herhaalde schade

Dit was niet de eerste keer dat deze teleurstelling werd gedocumenteerd. Aan de andere kant is dit fenomeen nog niet volledig bestudeerd. Een leemte die Foteini Vervelidou, een planetaire wetenschapper aan het MIT, met haar teams heeft proberen op te vullen.

De onderzoekers begonnen met het modelleren van het effect van het magnetische veld van een kleine neodymiummagneet op stenen van verschillende groottes. Hierdoor konden ze de sterkte van deze simulaties controleren door stukken gemalen basalt bloot te stellen aan dezelfde magneet. Ze kregen consistente resultaten. Dit betekent dat hun model correct beschrijft hoe magneten rotsen beïnvloeden.

Vervolgens vergeleken ze deze resultaten met de resultaten die ze hadden verzameld door verschillende delen van NWA 7034 te analyseren. Ook hier kwam alles exact overeen met het model. Dit geeft dat aanHet identificatieproces zelf speelde een belangrijke rol bij demagnetisatie NWA 7034 is daarmee bij het verlies van deze kostbare data.

En dat betekent het vooral Stapels van andere potentieel veelbelovende meteorieten zouden op deze manier onbedoeld “gesteriliseerd” kunnen zijn., simpelweg omdat de meteorietjager zo enthousiast werd over zijn magneet. Dit is de eerste keer dat een studie het mogelijk heeft gemaakt om de omvang van het fenomeen te begrijpen, en we zullen de nodige conclusies moeten trekken.

Er zijn nieuwe preventieve maatregelen nodig

Het goede nieuws is dat ze ook hebben aangetoond dat dit demagnetisatieproces niet ogenblikkelijk is. Het is progressief en lijkt een heel precieze curve te volgen die de onderzoekers op papier hebben kunnen vastleggen. Dit zal referentiecurve voor andere onderzoekers mogelijk maken Ze weten precies aan welk magnetisch veld ze een stuk meteoriet kunnen blootstellen voordat ze de informatie die het bevat vernietigen. Dit zou het ook gemakkelijker maken om bruikbare monsters te vinden.

Ze wilden hun paper echter afsluiten met een voorbehoud. Met deze demagnetisatie zal volgens de auteurs in de toekomst rekening gehouden moeten worden. Dit zal belangrijker zijn voor de meer bekende missies. De onderzoekers noemen met name de overdracht van monsters van de Mars 2022-missie.

In feite verzamelt de Perseverance-rover momenteel rotsmonsters op de Rode Planeet. Dit materiaal zal tegen 2030 naar de aarde worden teruggestuurd als onderdeel van de Mars Sample Return-missie (zie ons artikel). Onderzoekers hopen enorm veel fascinerende elementen te vinden in de geschiedenis van Mars en zijn buren. Dit omvat met name de studie van magnetische mineralen.

Daarom waarschuwen de auteurs van het onderzoek dat er voorzorgsmaatregelen moeten worden genomen om ze te beschermen. Het zou nodig zijn om heel voorzichtig te zijn om dit materiaal tijdens en na de vlucht niet bloot te stellen aan een magnetisch veld van extreme intensiteit. Anders bestaat het risico dat een deel van deze waardevolle informatie wordt vernietigd. Een onaanvaardbaar resultaat, wetende dat dit artikel in de buurt komt van ca Nog 10 jaar te gaan nadat we 400 miljoen kilometer van de aarde zijn opgehaald voor een miljardenmissie…

Studietekst is beschikbaar hier.