Het ‘Douche-effect’: waarom komen je beste onderwaterideeën in je op?

Leestijd: 2 minuten – gedetecteerd Wetenschappelijke waarschuwing

Je hebt al een complex probleem in jezelf ontgrendeld schoonmaker Voeten, werd de onthulling gedaan onder stromend water om je huid te spoelen? Je bent niet de enige en het heeft een naam: “The Shower Effect”. Of ze nu beleefd, zorgwekkend of relevant zijn, deze buitelende gedachten zijn het onderwerp van een Een complete subset op het sociale netwerk reddit.

Veel wetenschappers hebben dit fenomeen de afgelopen jaren bestudeerd. Bovenop de draad: Zachary Irvingeen onderzoeker in cognitieve wetenschappen en filosofie aan de Universiteit van Virginia, gespecialiseerd in het concept van geestdwalen (“VerstrooidheidDe kern van de interpretatie van het “badeffect” zou het idee zijn dat je moet weten hoe je pauzes moet nemen en je geest moet leegmaken wanneer je een probleem probeert op te lossen. In of buiten de douche zou het gaan om het cultiveren van de kunst van het wegkomen van een probleem dat moest worden opgelost door zich te wijden aan een handmatige taak of andere fysieke zaken die een gemiddeld niveau van concentratie vereisen, of het nu gaat om wandelen of tuinieren. Hoe opzij te stappen.

Twee nieuwe ervaringen

Tot nu toe zijn de experimenten die hebben geprobeerd om dit douche-effect te bewijzen en te verklaren, dat niet altijd geweest boycotsommige tegenstrijdig dezelfde. Volgens Zachary Irving waren de gebruikte modellen van experimenten misschien niet de juiste. Velen hebben geestdwalen verward met verveling, terwijl het vormen van nieuwe ideeën, zegt hij, een delicaat evenwicht vereist tussen vrij denken en concentratie. Sommige onderzoeken hebben zich gericht op het meten van de effecten van: afleiding In plaats van rond te dwalen met methoden die alledaagse situaties slecht reproduceren, meent de onderzoeker Wetenschappelijke waarschuwing.

Om dit te beantwoorden bedachten Irving en zijn collega’s twee nieuwe experimenten. Tijdens de eerste moesten de deelnemers 90 seconden lang nieuwe posities toewijzen aan een dagelijks hulpmiddel. Daarna werden ze uitgenodigd om een ​​video van 3 minuten te bekijken, waarvan de ene saai is en de andere aantrekkelijker. Aan het einde van de bezichtiging werd hen gevraagd terug te keren naar de eerste oefening. Degenen die de saaie video bekeken, vonden minder ideeën en, belangrijker nog, waren minder creatief dan degenen die de opwindende video bekeken. Vervolgens werd hen gevraagd te beschrijven hoe hun gedachten afdwaalden tijdens het bekijken van de video’s. Hoe meer deelnemers zich vervelen, hoe minder ze hun gedachten laten afdwalen.

De tweede ervaring Het leek erg op elkaar, behalve dat deze keer de helft van de deelnemers te horen kreeg dat ze terug moesten naar de oorspronkelijke oefening, en de andere helft niet. Dus degenen die gewaarschuwd waren maar geconfronteerd werden met de saaie video, kregen meer ideeën dan de vorige ervaring. Aan de andere kant waren ze altijd minder creatief dan de deelnemers die een meer stimulerende video bekeken.

Ondanks alles blijven er nog steeds vragen in het achterhoofd, waarom werken onze hersenen op deze manier?