Een zonnestorm trof gisteravond de planeet: wat is dit fenomeen?

In de nacht van maandag op dinsdag zag de planeet een magnetische storm door de bodem razen. Volgens NASA-wetenschappers was het een enorme zonne-explosie die op 14 juli aan de zon ontsnapte en op weg was naar de aarde.

Op het sociale netwerk Twitter legt ruimteweerwetenschapper Dr. Tamitha Skov dit indrukwekkende fenomeen uit. “De lange, slangachtige strengen vonden hun weg uit de zon in een adembenemend ballet. De magnetische oriëntatie van deze aardgebonden zonnestorm zou moeilijk te voorspellen zijn. G2 (mogelijk G3) niveau-omstandigheden – een classificatie die overeenkomt met een gebeurtenis van ‘matige’ intensiteit, zou kunnen optreden als het magnetische veld van deze storm naar het zuiden is gericht!”, legt ze uit.

volgens TF1 Nieuws, Dit fenomeen is het resultaat van de accumulatie van energie op het oppervlak van de zon. Deze zonnevlammen geven zonneplasma (of CME – coronale massa-ejectie) met zeer hoge snelheden de ruimte in, die vervolgens de bovenste atmosfeer van de aarde kunnen raken en kunnen interageren met het magnetische veld.

Wat zijn de gevolgen?

De studie van deze verschijnselen wordt “ruimteweer” genoemd, volgens een artikel van Dr CNRS Gepubliceerd in oktober 2021. Zonnevlammen komen vaak voor, maar extreme gebeurtenissen zijn zeer zeldzaam. Nadat de zonnester een nieuwe cyclus van elf jaar ingaat, moeten zonneverschijnselen verdubbelen totdat ze hun hoogtepunt bereiken in de zomer van 2025.

“Over het algemeen zijn we goed beschermd tegen de zon (…) maar wanneer zonnevlammen sterk genoeg zijn en op de aarde gericht zijn, kunnen ze verstoringen op onze planeet veroorzaken”, legt Aurélie Marchaudon, onderzoeker bij het Institute for Research in Astrophysics en Planetaire Wetenschap (IRAP).

“Als je een zeepbel blaast, verandert de vorm ervan. Hetzelfde gebeurt wanneer de EMC ons magnetische veld bereikt”, vergelijkt Thierry Dudoc de Wit, onderzoeker bij het Laboratorium voor Natuurkunde en Scheikunde voor het Milieu en Ruimte (LPC2E). Deze onweersbuien zorgen ervoor dat de aurora borealis op veel lagere breedtegraden verschijnt.

Er kunnen ook effecten optreden op telecommunicatienetwerken, waaronder radiosignalen en het Global Positioning System (GPS), evenals op elektrische netwerken op grote hoogte. Bovendien moet de baan van sommige satellieten mogelijk worden gecorrigeerd door grondcontrole. Over het algemeen duren de effecten enkele minuten tot enkele uren, en de meest getroffen regio’s zijn de polaire en tropische regio’s. De laatste zonnestorm was op 6 juli.