De sterren zijn in elkaar genest, een voorgestelde oplossing voor vreemde Gravastars

Het is een hele coole theorie. Als een soort alternatief voor het beschrijven van zwarte gaten. Het werd in 2001 door twee geïntroduceerd NatuurkundigenNatuurkundigen Amerikanen Emil Mottola en Paul Mazur. Dit is de zogenaamde gravastar-theorie, die een samentrekking is van “zwaartekrachtvacuümster”. Voordat we verder gaan, is het interessant om op te merken dat dit verre van een consensus binnen de wetenschappelijke gemeenschap is.

Laten we desalniettemin eens kijken hoe de twee natuurkundigen het zich voorstellen “zwaartekrachtvacuümsterren”. Nou ja, als een compact object zoals een zwart gat met dezelfde hoeveelheid zwaartekracht aan het oppervlak. Maar net als een object vertegenwoordigt het noch een gebeurtenishorizon – dat wil zeggen: geen grens waarbinnen geen informatie kan worden overgedragen – noch een fundamentele singulariteit.

Gravastar als alternatief voor zwarte gaten

Dit verdient enige verduidelijking. Het was de Duitse natuurkundige Karl Schwarzschild die een oplossing voorstelde voor de vergelijkingen van Albert Einstein, volgens welke het centrum van een zwart gat uit één enkele eenheid bestaat. Begrijp het, vanaf het punt waar ruimte en tijd niet langer bestaan. Waar wetten fysiekfysiek Niet langer van toepassing. Er kan dus geen informatie ontsnappen uit het zwarte gat buiten wat wetenschappers de waarnemingshorizon noemen.

De Gravastars van Mottola en Mazur zijn iets anders. Hun hart zou bestaan ​​uit vreemde energie die zou worden uitgeoefend drukdruk Negatief over het massief zwaartekrachtzwaartekracht Dat comprimeert de ster. Het oppervlak wordt teruggebracht tot a stevigstevig leer ThemaThema Meer gewoontjes. Stevig maar dun, onderzoekers schatten dat de dikte bijna nul is.

Gravastars zijn genest als Russische poppen

Meer dan twintig jaar na de eerste vermelding van gravastars stellen natuurkundigen van de Goethe Universiteit (Duitsland), Daniel Jampolski en Luciano Rizzola, nog steeds een alternatief voor. Een volledig speculatief alternatief, maar ze presenteren het in een zeer serieuze recensie Klassieke kwantumzwaartekracht. Hun oplossing bleek gekker dan die van hun collega's. Het beschrijft het bestaan ​​van gravastars binnen andere gravastars. Zoals Russische poppen, de beroemde matroesjka. Onderzoekers hebben zelfs een naam gevonden voor deze verbazingwekkende objecten. Zij komen ervoor in aanmerking “Liefhebbers”een woord uit de Engelse taal “gekruist” Middelen “gekruist”. Volgens hen zou hun schaal gemakkelijker te visualiseren zijn, omdat deze iets dikker is dan gravstar-schelpen.

“Het is opmerkelijk dat Schwarzschild zelfs 100 jaar nadat hij zijn eerste oplossing voor de vergelijkingen presenteerdeEinsteinEinstein Via de algemene relativiteitstheorie kunnen er nog steeds nieuwe oplossingen worden gevonden. Het lijkt een beetje op het vinden van een gouden munt op een pad dat al door vele anderen is verkend. Helaas weten we nog steeds niet hoe zo’n gravastar tot stand kan komen. Maar zelfs als er geen sterren bestaan, zal het onderzoeken van de wiskundige eigenschappen van deze oplossingen ons uiteindelijk helpen zwarte gaten beter te begrijpen.zegt Luciano Rizzola, hoogleraarAstrofysicaAstrofysica Theorie, bij A Persbericht van de Goethe Universiteitom zijn enthousiasme over dit onderwerp uit te leggen.