Algerije veroordeelt de “provocaties” van Marokko met betrekking tot onroerend goed

Op zondag 17 maart heeft Algerije aangifte gedaan ” spanning “ Marokko na persinformatie over het voorstel van Rabat om eigendommen van de Algerijnse ambassade in beslag te nemen. Algerije verbrak in augustus 2021 de diplomatieke betrekkingen met Rabat en hekelde een reeks…“vijandigheden” Het buurland, vooral met betrekking tot de Westelijke Sahara en de normalisering van de betrekkingen met Israël.

de site Maghreb-inlichtingendienst Vrijdag werd bekend dat de Marokkaanse regering daartoe besloten heeft“Confiscatie van een aantal eigendommen en gronden die eigendom zijn van de Algerijnse staat.” In de Marokkaanse hoofdstad en dit “Ten behoeve van uitbreiding van het servicehoofdkwartier van het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Rabat”.

“beroving”

Rabat heeft hierover geen officiële aankondiging gedaan en het was niet mogelijk om commentaar van de Marokkaanse diplomatie aan Agence France-Presse te krijgen. “Algerije veroordeelt deze overval in de krachtigste bewoordingen.”Het ministerie van Buitenlandse Zaken bevestigde in een zondag gepubliceerd persbericht dat Algiers de hoofdstad is “Hij zal reageren[it] Hij zal op deze provocaties reageren met alle middelen die hij passend acht..

Algerije is van mening dat dit zo is“Er is sprake van een onuitsprekelijke schending van het respect en de plicht tot bescherming met betrekking tot de diplomatieke vertegenwoordiging van soevereine staten die worden beschermd door het internationale recht en de internationale gebruiken.”Het ministerie ging door.

Het conflict in de Westelijke Sahara wordt beschouwd als een “Niet-zelfbesturend gebied” Bij ontstentenis van een definitieve regeling hebben de Verenigde Naties Marokko decennialang tegenover het Polisariofront geplaatst, waarvan Algerije de grootste voorstander is.

Rabat, dat bijna 80% van de Westelijke Sahara controleert, stelt een plan voor autonomie onder zijn soevereiniteit voor, terwijl de separatisten van het Polisario-front een zelfbeschikkingsreferendum eisen, zoals de Verenigde Naties hadden gepland toen zij in 1991 een staakt-het-vuren ondertekenden. Maar het is nooit uitgekomen.