Lava en een ijzeren planeet ontdekken

Tijdens de laatste update op woensdag 1^{Hij is} In december telde de website Exoplanet.eu, beter bekend onder de naam Encyclopedia of Exoplanets, 4.878 inzendingen. We zullen 4879 één moeten toevoegen^NS Met de ontdekking aangekondigd in Wetenschap Donderdag 2 december door een internationaal team van een exoplaneet. Een planeet van lava en ijzer.

De ster in kwestie is het resultaat van TESS, een ruimtetelescoop die NASA in 2018 lanceerde om kleine sterren in de buurt te observeren, in de hoop dat mogelijk aardachtige exoplaneten voor hen zullen passeren en hun licht – en zeer weinig – flux tijdelijk zullen verminderen. Detectiemodus genaamd “passing technology”. De nieuwkomer wordt GJ-367b genoemd, omdat hij om GJ-367 draait, een ster die zich op 30,7 lichtjaar van ons bevindt – dat wil zeggen, aan de rand van het zonnestelsel, als we bedenken dat onze melkweg, de Melkweg, enigszins uitrekt 100.000 lichtjaar. GJ-367 is half kleiner en minder zwaar dan de zon, behoort tot de klasse van rode dwergen, de lichtste, koudste en minst heldere sterren, maar ook de meest voorkomende in de melkweg.

Zoals een van de auteurs van de studie, Xavier Delfosse, van het Grenoble Institute for Planetary Science and Astrophysics (CNRS-Université Grenoble-Alpes), uitlegt: Wanneer een exoplaneet wordt ontdekt?En “Het doel is om zowel de massa als de straal te krijgen, de dichtheid te bepalen en zo informatie te krijgen over de samenstelling ervan.” Dichtheid is in feite een sleutelfactor waaruit we concluderen wat planeten zijn: als we vertrouwen op de sterren van het zonnestelsel, Een rotsachtige planeet zoals de aarde heeft een dichtheid van 5,5 gram per kubieke centimeterXavier Delfosse gaat verder. Voor planeten van het type Neptunus, die een ijskern hebben omgeven door een gasomhulsel, ligt de dichtheid tussen 1,5 g/cm³ en 2 g/cm³ Terwijl gasreuzen zoals Jupiter of Saturnus, met grote atmosferen van waterstof en helium, een dichtheid hebben van ongeveer 1 g/cm³. »

De oppervlaktetemperatuur is ongeveer 1500°C

De transittechniek gaf de straal van GJ-367b: 70% van de straal van de aarde. Wat de massa betreft, deze werd verkregen dankzij een andere methode voor het detecteren van exoplaneten, bekend als “radiale snelheden”, die de kleine oscillaties analyseren die de massa van de planeet ondergaat door de positie van zijn ster. Zo konden de onderzoekers de dichtheid van GJ-367b berekenen en werden niet teleurgesteld met het resultaat: 8,1 g/cm³, wat een getal betekent dat hoger is dan het aantal planeten in het zonnestelsel en een getal dat dicht bij de dichtheid van ijzer ligt.

Je hebt nog 42,06% van dit artikel om te lezen. De rest is alleen voor abonnees.