Wanneer verschenen Arabische cijfers?

Cijfers in de geschiedenis

“We moeten het hebben over Indo-Arabische cijfers, omdat deze nauw verwant zijn aan de Indiase traditie”, zegt Marc Moillon, wiskundehistoricus aan de Universiteit van Limoges. De Perzische wiskundige Muhammad ibn Musa al-Khwarizmi (ca. 780 – ca. 850) schreef of wijzigde een werk uit India over dit andere systeem van het schrijven van getallen, of nummering.

Als gevolg Een boek over Indiase calculusDie voor het eerst in het Arabisch de nieuwe negen symbolen en de nul beschrijft (met een andere spelling dan de huidige cijfers, die het resultaat zijn van een lange evolutie).

Van Indiase rekenkunde tot Hindi-Arabische getallen

Indiase rekenkunde wordt uitgevoerd met behulp van positionele decimale notatie. Met andere woorden: de positie van elk getal geeft de waarde ervan aan, die allemaal het grondtal 10 hebben. Dit systeem is efficiënter dan het Romeinse systeem voor het schrijven van lange getallen en het oplossen van complexe rekenkundige bewerkingen. Het zal echter enige tijd duren voordat deze nieuwe cijfers in Europa ingang vinden.

De originele tekst van Al-Khwarizmi is in de loop van de tijd verloren gegaan, maar vertalingen/aanpassingen van zijn werken uit het Latijn-Arabisch bestaan ​​nog steeds in het 12e-eeuwse Spanje.^H een eeuw. Aan het begin van de 13e^H De hoorn verschijnt Libre-tellerof Boek met rekeningenGeschreven door de Italiaanse wiskundige Leonardo Fibonacci (ca. 1170 – na 1241). Deze laatste leerde in Bejaia (het huidige Algerije), een handelscentrum in Pisa waar zijn vader was gestationeerd, de regels van de Indiase rekenkunde die hij in zijn werk opschreef. Dan begint het onderwijzen van Indo-Arabische getallen… onder bepaalde voorwaarden.

eeuwen om zich te vestigen.

Mark Moyon wijst erop dat “het accountants ten strengste verboden was om decimale notatie te gebruiken, misschien uit angst voor fraude die moeilijk te verifiëren zou zijn.” Het Romeinse en Indo-Arabische systeem zouden eeuwenlang naast elkaar bestaan.

De huidige spelling is op de 15e vastgesteld^H De twintigste eeuw, met een oosterse versie (het Midden-Oosten en het Nabije Oosten) en een westerse versie (eerst in de Maghreb en zich vervolgens vanuit Spanje naar heel Europa verspreidend). In Frankrijk moesten we op zijn minst wachten tot de Renaissance voordat Indo-Arabische cijfers ingang vonden in alle klassen van de samenleving.