Waarom zouden de Fransen zich rijker moeten voelen dan de Amerikanen?

1 Wat is het doel?

Het gestelde doel van de econoom werd in twijfel getrokken “Le Figaro”, is om de inkomensongelijkheid binnen hetzelfde land te weerspiegelen. In feite wordt het bbp vaak gezien als een abstracte entiteit, ver verwijderd van de realiteit. Het doel is daarom om de werkelijke totale koopkracht van de bevolking te begrijpen, rekening houdend met de inkomensongelijkheid.

2 Wat is de methode?

De econoom is van mening dat er drie vooroordelen uit het klassieke bbp kunnen worden verwijderd. Ten eerste: zelfs als dit algemeen aanvaard zou worden, is het bbp per hoofd van de bevolking (het bbp delen door de bevolking) niet systematisch. Volgens hem is het bbp echter alleen significant als rekening wordt gehouden met deze populatie. Het bbp van een land voelt dus niet hetzelfde als het zeventig miljoen mensen betreft (zoals in Frankrijk) of meer dan 300 miljoen (zoals in de Verenigde Staten). Op dezelfde manier moet, wanneer de regering een economische groei van 1% in ons land aankondigt, rekening worden gehouden met de bevolkingsgroei; Als het in dezelfde periode 0,5% was, zou de gerealiseerde groei slechts 0,5% bedragen.

Het tweede vooroordeel dat Jean-Marc Germain heeft opgemerkt: de ongelijke verdeling van de totale groei over de gehele bevolking. De econoom gebruikt hier het concept van ‘democratische groei’, ontleend aan andere economen. Volgens hem moeten we daarom kijken naar de groei per procent (één procent) van de bevolking, om het ‘democratische bbp’ te vinden. Dit laatste maakt het mogelijk om te voorkomen dat er meer gewicht wordt toegekend aan de rijkste mensen.

Ten slotte berekent de econoom het ‘nuttige bbp’. Samenvattend wordt aangenomen dat 100 euro niet dezelfde voldoening schenkt aan iemand die 1.000 euro verdient als aan iemand die 10.000 euro verdient. Daarom heeft de groei zelf niet voor iedereen hetzelfde ‘voordeel’.

3 Wat zijn de conclusies?