Waarom wordt de kasuaris vaak ‘de gevaarlijkste vogel ter wereld’ genoemd?

Van de duizenden vogelsoorten die in de wereld zijn geregistreerd, is de kasuaris van de Casuariidae-familie ongetwijfeld de gevaarlijkste van allemaal, althans voor de mens.

Door hun enorme omvang kunnen struisvogels en emoes ook een gevaar vormen voor de mens als ze agressief zijn. De gevaarprijs gaat echter feitelijk naar de kasuaris.

Inheems in de tropische bossen van Indonesië, Nieuw-Guinea en Australië, het is een nogal schuw dier dat in het wild moeilijk te spotten is. Dit belet echter niet dat hij veel schade kan aanrichten als hij agressief is.

De kasuaris, een enorme vogel met een prehistorisch uiterlijk

Kasuarisaanvallen zijn zeldzaam, maar waren in het verleden fataal. En zo sloeg in 2019 het noodlot toe bij een privégroep in gevangenschap levende vogels in Florida. Deze vogels kunnen heftig reageren als ze worden geprovoceerd.

In termen van fysieke kenmerken is het niet moeilijk voor te stellen dat kasuarissen afstammen van dinosauriërs. Naast zijn prehistorische uiterlijk kan deze vogel ruim 70 kg wegen en een hoogte bereiken van 1,80 meter. We begrijpen dus waarom hun aanvallen zo gevaarlijk kunnen zijn.

Net als struisvogels en emoes kunnen kasuarissen niet vliegen. Hun extreem krachtige benen kunnen ze echter met hoge snelheden voortbewegen. Ze bewegen zich ook in het water en op het droge. Om nog maar te zwijgen van het feit dat ze meer dan twee meter in de lucht kunnen springen.

De kasuaris kan aanvallen met zijn lange, scherpe klauwen

In regenwouden zijn al wilde kasuarissen waargenomen die met snelheden tot 50 km/u rennen. Daarom zijn deze grote vogels bijna net zo snel als cheeta’s. Ze gebruiken hun benen om krachtige trappen uit te delen wanneer ze besluiten zichzelf aan te vallen of te verdedigen.

Zijn scherpe, dolkachtige klauwen, die meer dan 10 cm lang zijn, kunnen hun slachtoffers, zowel dieren als mensen, verwonden en snijden. Het zijn omnivoren vogels. Het voedt zich met gevallen fruit, insecten, slakken en paddenstoelen.

Kasuarissen kunnen zich ook voeden met dode kadavers. Er is zelfs waargenomen dat ze in beken aan het vissen waren. Ze “zitten” in de beek en spreiden hun veren uit om een ​​soort net te vormen om vis te vangen.

Mannetjes broeden de eieren gedurende 50 dagen uit.

Een ander kenmerk van kasuarissen is dat de mannetjes de eieren in het nest ongeveer vijftig dagen uitbroeden totdat ze uitkomen. Er liggen gemiddeld drie eieren in elk nest. Om je een idee te geven: een kasuaris-ei weegt ongeveer hetzelfde als tien kippeneieren.

Er zijn ook drie soorten kasuarissen in de familie Casuariidae:

• Gehelmde kasuaris: Het is de grootste soort die leeft in Indonesië, Nieuw-Guinea en het noordoosten van Australië.
• Bennett’s kasuaris: de kleinste soort gevonden in Nieuw-Guinea;
• Eenhoornige kasuaris: woont in het noorden van Nieuw-Guinea.

bron : Bibliotheek van het Congres