Tussen Madrid en Buenos Aires verergerde het diplomatieke geschil – Bevrijding

De escalatie tussen Madrid en Buenos Aires gaat door. Op dinsdag 21 mei kondigde de Spaanse minister van Buitenlandse Zaken, José Manuel Albarez, in de Raad van Ministers het definitieve vertrek aan van de Spaanse ambassadeur in Argentinië, María Jesús Alonso. Ze is 48 uur geleden teruggekeerd naar Madrid. Het wordt herdacht na de provocerende uitspraken van de Argentijnse president Javier Miley op 19 mei tegen de Spaanse premier Pedro Sanchez en zijn vrouw Begonia Gomez, die hij omschreef als… “corrupt”. Dit laatste is onderworpen aan een voorlopig onderzoek “corruptie” En “omkoping” Dit heeft in Spanje al veel inkt doen vloeien, vooral onder leiding van rechts. Trouw aan zijn reputatie als onruststoker, gooide de Argentijnse president een munt terug in de automaat en weigerde hij een publieke verontschuldiging uit te spreken, ondanks de daaruit voortvloeiende diplomatieke crisis.

“Het is een ongekende realiteit om een ​​staatshoofd naar de hoofdstad van een ander land te zien komen om zijn instellingen te beledigen en zich duidelijk in zijn interne aangelegenheden te mengen.” Ze bekritiseerde de Spaanse minister van Buitenlandse Zaken, terwijl het Argentijnse staatshoofd zijn verklaringen aflegde voor de conferentie van mondiaal extreemrechts, die in Madrid werd bijeengeroepen door de oppositiepartij Vox. Voor Gerard Guilherme, onderzoeker aan het Institute for Advanced Latin American Studies (IHEAL), zei Javier Maile in ieder geval: “Hij heeft een van de regels van de internationale diplomatie overtreden, die vereist dat een zittende president een openbare bijeenkomst, georganiseerd door een oppositiepartij in het buitenland, niet bijwoont.” Naast zijn 72 uur durende bezoek had het staatshoofd geen ontmoeting met Pedro Sanchez of koning Felipe VI.

“Niet uit de weg gaan, geen provocatie.”

Een slimme zet of een simpele misstap? De ware motieven van Javier Maile blijven onduidelijk. “Er was misschien geen doel, en misschien zelfs geen verlangen om te provoceren, legt Jean-Louis Martin uit, econoom en onderzoeksmedewerker op het gebied van Latijns-Amerikaanse aangelegenheden bij het Franse Instituut voor Internationale Betrekkingen (IFRI). De kosten van zo’n situatie maken hem niet uit, hij vindt het vooral leuk om zich op deze manier uit te drukken. Sinds zijn campagne en verkiezing in november hebben de provocerende persoonlijkheid en controversiële uitjes van Javier Miley regelmatig voor controverse gezorgd.

“Het is een verklaring die met overtuiging is afgelegd, Integendeel, meent Christophe Ventura, een Latijns-Amerikaanse specialist en onderzoeksdirecteur bij het Institute for International and Strategic Relations (IRIS). Ik denk niet dat dit een afwijking van het pad is, noch een provocatie, aangezien het consistent is met een bevestigde en georganiseerde politieke en ideologische lijn. De Zuid-Amerikaanse staatsman onderhoudt gespannen relaties met de Spaanse premier, die zijn politieke rivaal Sergio Massa steunde tijdens de recente presidentsverkiezingen. Als gast op de Argentijnse zender LN+ bekritiseerde Javier Miley na de uitspraken van Madrid opnieuw Pedro Sanchez en omschreef de Spaanse acteur als… “lafaard” En gebaseerd op “Arrogante socialist.” “We moeten zijn anticommunistisch fanatisme niet onderschatten, omdat hij communisten, zachte liberalen of sociaal-democraten haat, met wie hij Pedro Sánchez gelijkstelt.” Voegt Christophe Ventura toe.

De eerste in de betrekkingen tussen de twee landen

Ondanks zijn weigering zich te verontschuldigen of de spanningen te kalmeren, wilde de Argentijnse president zijn ambassadeur graag in Spanje houden. Op dit moment is het moeilijk te zeggen hoe lang Madrid een diplomatieke afstand zal bewaren. Hij voegde eraan toe: “Ik denk niet dat Spanje zich zal overgeven, aangezien de geloofwaardigheid ervan op het spel staat na dit besluit.” Denkt Christophe Ventura. We hadden een wankele relatie, althans voor een tijdje.

Voor Jean-Louis Martin blijft de beslissing vooral symbolisch “We mogen extreme onvrede tonen aan de Spaanse autoriteiten. Maar de diplomatieke crisis zal binnen een paar weken, of hooguit een paar maanden, eindigen met het sturen van een ambassadeur. Javier Miley is pas sinds december president en een periode tot 2027. “Het is moeilijk voor te stellen dat het uiteenvallen van de betrekkingen zo lang kan duren.” Gerard Guilherme bevestigt.

“Culturele en economische banden van allerlei aard”

Een van de belangrijkste vragen die deze simulatie van breuk oproept, is de continuïteit van de vooraanstaande handelsbetrekkingen tussen de twee landen. “Javier Miley streeft ernaar steeds meer economische sectoren te privatiseren, en er is een sterke aanwezigheid van Spaanse bedrijven die mogelijk geïnteresseerd zijn en willen investeren. Jean-Louis Martin merkt op. “Spanje zal niet zonder een vertegenwoordiger kunnen.” Christophe Ventura is het ermee eens: “Spaanse bedrijven lopen het risico met meer complicaties te worden geconfronteerd, ze zullen niet langer over on-site relais beschikken en minder begeleiding door lokale instellingen. We kunnen ons bijvoorbeeld ook problemen voorstellen met betrekking tot visa. Javier Miley wilde, met zijn grenzeloze vertrouwen in het neoliberalisme, dat resoluut gekant is tegen elke vorm van staatsinterventie, de zorgen negeren: “Er is al langere tijd sprake van een structurele relatie […] Culturele en economische banden van verschillende aard worden door individuen onderhouden, dus deze banden zullen blijven bestaan.

Weg van de Spaanse belangen, “Vervelend Madrid” Ook bedreigt hij de Argentijnse president “zijn betrekkingen met de Europese Unie”, Christophe Ventura bevestigt. Dinsdag probeerde de Argentijnse diplomaat Diana Mondino de verergerende politieke crisis te kalmeren: “De persoonlijke relatie die wel of niet bestaat tussen leiders kan en mag geen invloed hebben op de bilaterale betrekkingen.” Ik weet niet zeker of Madrid het op dezelfde manier hoort.