Matignons idee om het traditionele ontslag te hervormen spreekt de sociale partners niet aan

Komt de proefballon of komt de echte meting? De meeste vakbonden en werkgeversorganisaties verwelkomden dus het idee van Matignon om de traditionele beëindiging van dienstverband te herzien. Dit systeem, dat ze in 2008 zelf zijn gestart na het bereiken van een akkoord, ligt vandaag in het vizier van de regering, omdat het de berekeningen van het werkloosheidsverzekeringssysteem beïnvloedt. In tegenstelling tot ontslag kunt u bij deze minnelijke beëindiging namelijk een schadevergoeding ontvangen die wordt betaald door de Pôle emploi. Terwijl de werkloosheid stijgt en de uitvoerende macht probeert te redden, is de regering van plan de zaak te onderzoeken, zoals de krant Tribune Dimanche in haar laatste nummer van 26 november aankondigde.

Gemengd management en vakbonden

Voor CFDT-leider Marylize Leon is het dinsdagochtend in een interview met France Tille belangrijk voorzichtig te zijn. Terwijl de vakbond al enkele jaren het recht op goed werk verdedigt, stelt Marylys Leon: Misschien moeten we ons afvragen waarom werknemers hun baan willen verlaten. »

Dezelfde waakzaamheid heerst in de managementrangen. Bij CPME vestigen we de aandacht op het feit dat “ Traditionele scheiding werkt heel goed omdat het conflicten helpt voorkomen. Op een gegeven moment, wanneer de zaakvoerder en de medewerker niet kunnen samenwerken, biedt dit een uitweg zonder veel schade. Anders gaat de werknemer met ziekteverlof? We zitten vast…», vraagt ​​een directielid.

Even waakzaam wacht Medev af wat de regering precies wil voorstellen om zijn mening formeel te uiten. “Wil hij deze vraag koppelen aan de kwestie van senior benoemingen om ze bij het bedrijf te behouden? “, Let wel op de bron van de werkgever. En om toe te voegen “Omdat we het allemaal in onze bedrijven zien: ja, het beëindigen van het contract is een manier om te onderhandelen met een uitgeputte werknemer die een tijdje wil vertrekken voordat zijn pensioenrechten worden bevestigd…”

De arbeidsmarkt is veranderd

Meer wil Matignon momenteel echter niet zeggen en benadrukt dat er een eenvoudige route wordt bestudeerd. Met dit argument: “Vandaag geeft niemand op.” Dit betekent dat werknemers die hun werkgever willen verlaten, een traditioneel ontslagverzoek moeten indienen om een ​​werkloosheidsuitkering te ontvangen. Wat niet geschikt zou zijn voor werkgelegenheid.

Oorspronkelijk was dit systeem dat Laurence Parisot, toenmalig hoofd van Mediv, voor ogen had, onder meer bedoeld om de arbeidsmarkt flexibeler te maken. Om de werkgelegenheid veilig te stellen. Het systeem maakte het in feite mogelijk de angst voor conflicten te overwinnen, waardoor de zaakvoerder geen vast contract kon tekenen uit angst dat hij niet zou kunnen worden ontslagen en vervolgens voor de Industriële Rechtbank zou belanden. Volgens de regering is deze angst verdwenen. Niet in de laatste plaats omdat op bevel van Emmanuel Macron in 2018 de omvang van de Industriële Rechtbank werd gewijzigd. Om nog maar te zwijgen: de arbeidswereld is veranderd. Vijftien jaar geleden kwam Frankrijk uit de financiële crisis en kampte met massale werkloosheid, terwijl de arbeidsmarkt vandaag de dag flexibeler is.

500 duizend breuken in 2022

Feit blijft dat het systeem een ​​echte groei doormaakt. Het aantal scheidingen explodeert. Volgens het ministerie van Arbeid waren dat er vorig jaar 500.000 – vergeleken met 395.000 in 2017 en amper 40.000 in 2008. Het systeem wordt door alle sectoren van de economie gebruikt en op grote schaal gebruikt door werknemers, zoals leidinggevenden. Het wordt gebruikt door zowel kleine bedrijven als grote structuren.

De stijging is echter vooral zichtbaar in de dienstensector, met name in de accommodatiesector en in de restaurants. ” Sectoren die te kampen hebben met aanzienlijke tekorten aan arbeidskrachten », bevestigt een ministeriële adviseur. Een ander element waar de leidinggevende op wijst is dat deze pauzes geen verband houden met professionele omgevingen, maar eerder met werknemers onder de 30 jaar, of zelfs met werknemers die bijna met pensioen gaan.

Volgens Dars: “ Sommige van deze traditionele beëindigingen zouden idealiter door de werkgever zijn geïnitieerd en zouden in de plaats kunnen zijn gekomen van ontslagen, en er wordt geschat dat driekwart van de ontslagen in de plaats zou zijn gekomen van ontslag, tenminste aan het begin van het systeem. » Er zijn veel ideeën die de moeite waard zijn om te overwegen in de diensten van Elizabeth Bourne, terwijl ze onderzoekt hoe ze de presidentiële belofte kan waarmaken om tegen het einde van de termijn van vijf jaar volledige werkgelegenheid te bereiken.