Wat jij luiheid noemt is eerder een depressief syndroom, waarbij elke inspanning kost en niets echt mogelijk is. In plaats van je de les te lezen, wat nutteloos is en het fenomeen alleen maar verergert, moet je proberen te begrijpen wat er is gebeurd waardoor je geleidelijk aan loskwam van je manier van werken. Is het pensioen? Soms stellen we ons voor dat een moment van rust pijnlijk wordt als we oog in oog staan met onszelf, waar we uiteindelijk niet in staat zijn onszelf uit te staan. Gaandeweg verliezen we het verlangen om dit te doen, omdat elke handeling zijn betekenis heeft verloren.
Het is zoals je beschrijft, dat moment waarop je niet eens voor jezelf, je binnenkant en je leven kunt zorgen. Alsof dit allemaal teveel moeite was.
Als je het resultaat ziet, schaam je je ervoor en beschuldig je jezelf van luiheid. Het is veel ingewikkelder dan dat. Isolatie, geboren uit verlegenheid en frustratie, wordt gevaarlijk. Begin beter aan jezelf te denken om wat zelfvertrouwen terug te krijgen. Zoek een therapeut om dit alles te vertellen en die serieus zal nemen wat je beschrijft. Je hebt steun nodig op dit moeilijke moment in je leven en vooral, probeer jezelf niet opnieuw te motiveren zonder de oorzaak van je problemen te vinden.
“Muziekfanaat. Professionele probleemoplosser. Lezer. Bekroonde tv-ninja.”
More Stories
Microsoft animeert afbeeldingen op een zeer realistische manier dankzij kunstmatige intelligentie (wat een beetje eng is…)
De epidemieën zijn in de herfst en winter zwakker dan in 2022-2023
200 miljoen jaar geleden zwierf een gigantische, op een dolfijn lijkende reus door de oceanen