Deze dolfijnen detecteren hartslagen

Tuimelaars – die we ook wel tuimelaars noemen – hebben een soort kuiltje in hun neus dat op een snavel lijkt. Ze worden geprikt met snorren als ze ter wereld komen. Maar deze vallen snel. Wetenschappers waren zich voorheen niet bewust van het voordeel van resterende steenpuisten. Maar een team van de Universiteit van Rostock en de dierentuin van Neurenberg (Duitsland) meldde… Tijdschrift voor Experimentele Biologie Hoe hebben ze het begrepen? Degenen die wetenschappers vibrerende crypten noemen, zijn eigenlijk niets anders dan bijzonder gevoelige elektroreceptoren.

Tuimelaars detecteren zwakke elektrische velden

Uit experimenten die de onderzoekers hebben uitgevoerd met twee in gevangenschap levende exemplaren, blijkt dat ze zeer zwakke elektrische velden kunnen detecteren. 2,4 tot 5,5 microvolt per centimeter. Wetenschappers hadden dit vermogen al ontdekt bij een andere dolfijn, de gewone dolfijn in Guyana. Om het nut ervan in de natuur bij tuimelaars te bevestigen, zal verder onderzoek nodig zijn.

Maar wetenschappers vermoeden dat dit vermogen om elektrische velden te detecteren dolfijnen zou kunnen helpen kleine prooien te detecteren die verborgen zijn in het zand. In de jaren negentig merkten ze thuis een vreemde gebeurtenis op: tuimelaars “Snuit trok” Voordat je eerst het zand induikt en met een paar vissen tevoorschijn komt. De onderzoekers dachten dat ze echolocatie gebruikten om ze te vinden. Maar ze merkten soortgelijke trillingen op bij de dolfijnen die voor hun onderzoek werden getest, toen de elektrische velden bijzonder zwak waren. Alsof ze probeerden te controleren of er een elektrische stimulator aanwezig was.

Tuimelaars gebruiken elektrische velden om te jagen

De onderzoekers benadrukken dat ook is aangetoond dat tuimelaars gevoelig zijn voor verschillende elektrische velden, zoals die geproduceerd door vissen – of door een menselijke hartslag – in het echte leven. Ze beweren dat dit vermogen om elektrische velden te detecteren hen ook in staat zou kunnen stellen zich te oriënteren ten opzichte van het magnetische veld van de aarde. Zo konden ze in de fluctuaties op dit gebied een verklaring vinden voor enkele van de gevolgen.