De oorsprong van de krachtigste snelle radioflits is geïdentificeerd en het is verrassend!

Het laait op en verdwijnt dan letterlijk binnen milliseconden. Die astronomen noemen snelle radioflitsen – of FRB’s in het Engels Snelle radio-explosie – Het blijft een van de meest vreemde verschijnselen die in onze wereld worden waargenomen. Explosies die in één explosie meer energie genereren dan onze zon in een heel jaar genereert. Onderzoekers worstelen nog steeds met het achterhalen van de oorsprong ervan.

In de zomer van 2022 namen ze een van deze snelle radioflitsen waar. Maar niet zomaar iemand. Sindsdien is bevestigd dat FRB 20220610A niet alleen de meest actieve, maar ook de verste is die ooit is gemeten. Toen leek ons ​​heelal niet ouder dan 5 miljard jaar, maar vandaag is het bijna drie keer zo oud. Dankzij de beelden verzonden door de Hubble-ruimtetelescoop hebben astronomen van de Northwestern University (Verenigde Staten) nog een uitzonderlijk kenmerk toegevoegd.

Een unieke geboorteplaats van snelle radio-uitzendingen

Om het belang van deze ontdekking beter te begrijpen, is het de moeite waard eraan te denken dat onderzoekers de oorsprong van meer dan een paar snelle radioflitsen nog niet hebben kunnen achterhalen. Het succesvol identificeren van de afgelegen locatie waar FRB 20220610A vertrok, is een prestatie op zich. Maar bovendien onthullen astronomen dat beelden laten zien dat deze snelle radioflits naar ons toe kwam vanuit een zeer compacte cluster van minstens zeven sterrenstelsels. Een galactische omgeving die wordt gekenmerkt door een dichtheid waarvan er maar een paar bestaan ​​in ons universum.

Astronomen doen verslag tijdens een bijeenkomstAmerikaanse Astronomische Vereniging In New Orleans (VS) lijken de sterrenstelsels van deze groep op elkaar in te werken. Ze kunnen materiaal uitwisselen. Of zelfs in de integratiefase zitten. Dit alles kan leiden tot explosies in stervorming. Het is voldoende om FRB 20220610A te associëren met een groep vrij recente sterren. Wat gelukkig samenvalt met wat astronomen denken over andere snelle radioflitsen die ze al hebben bestudeerd.

Er zijn geen snellere radio-uitbarstingen nodig om de ware aard ervan te bepalen

Sinds de eerste waarneming van een snelle radiouitbarsting in 2007 hebben astronomen bijna duizend uitbarstingen geregistreerd. Tegenwoordig lijken ze het erover eens te zijn dat het ook compacte objecten moet omvatten, zoals zwarte gaten of neutronensterren. Maar ze aarzelen nog steeds om de mechanismen achter deze gebeurtenissen te bevestigen. Om daar te komen, zullen ze anderen moeten blijven ontdekken. Dankzij steeds gevoeligere technologieën.

Het begrijpen van de ware aard van snelle radioflitsen zal niet alleen de nieuwsgierigheid van astronomen bevredigen. Ze hopen dat dit hen ook zal helpen licht te werpen op de ware aard van ons universum zelf. Want wanneer radiogolven van snelle radio-uitbarstingen uiteindelijk onze telescopen ontmoeten, hebben ze mogelijk miljarden jaren gereisd en onderweg met veel materie in wisselwerking gestaan. Genoeg om onderzoekers te informeren over alles wat ze tegenkomen, van stofwolken tot de interstellaire ruimte en sterrenstelsels.