Bacchus Festival in Argelès: De eerste grote voorronde voor het nieuwe festival in Valmy Park

De nacht viel amper op Parc de Valmy toen Grand Corps Malade het podium betrad. Zijn warme stem, gebeeldhouwde woorden en charmante klappen lieten duizenden toeschouwers achter met een zoete smaak van zoete witte wijn in de mond.

Tot dan toe, gedrenkt in de hitte, kwam Valmy’s tuin tot leven aan het einde van het concert toen dichter Luanne virtueel het podium opnodigde via het gigantische scherm achter het podium. Noorderlingen gaven het antwoord aan Fabian Marceau voor het nu al iconische “Beyond the Mist”. Een Louane die haar Grand Corps Malade de Friendship Cup overhandigde en aanbood Valmy-fans te casten voor een video voor haar verjaardag die ze niet zal vieren…tot november volgend jaar. Wat de reden ook was, de criticus wilde een toost uitbrengen onder auspiciën van Bacchus en “Luan’s Surprise” met een medeplichtig publiek dat hun gemeenschappelijke achternaam vasthield.

Nadat de video in de doos was gestopt, zette Francillon de andere titels op die voortkwamen uit de samenwerking. Allereerst hebben onze “beste jaren” met Kimperose Valmy laten schitteren. Grand Corps Malade veroverde definitief haar publiek in “Mais je t’aime”, dat ook in koor werd opgenomen met gepixelde Camille Lellouche.

Selah Sue lanceert dit nieuwe festival

Lang daarvoor was Selah Sue verantwoordelijk voor de officiële lancering van het eerste Bacchus-festival in de geschiedenis, dat slaagde in deze legendarische locatie, Les Déferlantes. De Belg maakte een feestelijk en ritmisch aperitief met haar unieke groove die ze perfect weet te druipen om het roze op de wangen van haar geboeide luisteraars te brengen.

Alles voor Gaëtan Roussel!

Maar vergis je niet, de eerste grote 1er-thriller van Bacchus was Gaetan Russell die hem op voorraad had. Bij het vallen van de avond sloot voormalig leider Louise Attaque zijn eerste avond af met een concert waarin hij zijn solo en collectief heroverweegde. Een vurig spijsverteringsstelsel, met reumatische dampen die Valmy’s tuin naar zijn laatste wilde dans voerden. Helaas liet het een publiek achter dat geïntrigeerd was door “Help Me”, dat zo lang weergalmde aan de voet van Valmy Castle. ‘We komen gewoon langs’, herhaalden Averoni en zijn fans keer op keer… Als de echo van dat oude festival dat hier altijd tot leven is gekomen. Les Déferlantes vertrok naar een andere hemel en maakte donderdagavond plaats voor een ander concept. Anders maar met een zekere charme. Lang leve het vervolg!