Ontdekking van het oudste houten bouwwerk ter wereld daterend van vóór Homo sapiens (476 duizend jaar)

Archeologen hebben het oudste houten bouwwerk in Zambia ontdekt, daterend van een half miljoen jaar geleden, wat onze kennis van de vaardigheden van de vroege mens op de proef stelt. Deze structuur, die mogelijk een platform of woning was, getuigt van geavanceerde kennis lang vóór de opkomst van Homo sapiens. Het duidt onder meer op een eerdere stabilisatie dan eerder werd gedacht.

Houten voorwerpen uit de vroege steentijd overleven zelden, omdat ze uitzonderlijke conserveringsomstandigheden vereisen. Daarom hebben onderzoekers beperkte informatie over hoe mensen deze grondstof gebruiken.

Een half miljoen jaar geleden, lang voordat iemand dacht dat het mogelijk was, bouwden mensen al houten constructies. Deze gewaagde bewering komt voort uit recent onderzoek uitgevoerd door een team van de Universiteit van Liverpool en Aberystwyth University. Volgens hun studie gepubliceerd in het tijdschrift
natuurOpgravingen bij Kalambo Falls, Zambia, hebben een goed bewaarde houten structuur blootgelegd (die op twee boomstammen rust) die minstens 476.000 jaar oud is en dateert van vóór de evolutie van onze soort. Homo sapiens.

Geavanceerde timmervaardigheden

Onderzoek naar de sporen die op het hout achterblijven, onthult een indrukwekkend technisch meesterschap van die tijd. De snijmarkeringen, schoon en nauwkeurig, geven aan dat deze vroege mensen niet alleen deze boomstammen hakten, maar ook met zorgvuldige bedoelingen werkten. De montage van de twee imposante stukken suggereert een uitgebreide constructie, misschien bedoeld om als stevige basis te dienen, hetzij voor een platform, hetzij voor een deel van een tabernakel.

In feite is dit de eerste keer dat een dergelijk gebruik van hout voor complexe bouwdoeleinden wordt benadrukt. Zelfs toen bleek uit archeologisch bewijs dat onze voorouders hout vooral gebruikten voor meer basale behoeften, zoals vuur of het maken van speren voor de jacht. Deze nieuwe ontdekking daagt daarom ons begrip van de vaardigheden en capaciteiten van vroege mensen uit Homo sapiens;

Een site bewaard onder unieke omstandigheden

Hout, een organisch materiaal, ontleedt snel wanneer het wordt blootgesteld aan de elementen, waardoor het langdurig bewaren ervan uiterst zeldzaam is, vooral op oude archeologische vindplaatsen. De bijzondere omstandigheden bij Kalambo Falls speelden echter een cruciale rol bij het behoud van deze overblijfselen. De aanhoudend hoge waterstanden creëerden een anaërobe omgeving, waardoor zuurstof het hout niet kon bereiken en de achteruitgang ervan werd vertraagd.

Deze bewaarde stukken hout bieden een kijkje in de levens van de vroege mens. In tegenstelling tot het wijdverbreide idee dat menselijke groepen uit het stenen tijdperk voornamelijk nomadisch waren en voortdurend in beweging waren op zoek naar voedsel, duidt de aanwezigheid van dit houten bouwwerk bij Kalambo Falls op een gedeeltelijke nederzetting.

De nabijheid van een constante waterbron, gecombineerd met de rijkdom van de omliggende bossen, biedt mensen alles wat ze nodig hebben om te overleven. Dus in plaats van voortdurend kuddes te volgen of nieuwe jachtgebieden te zoeken, vonden deze vroege menselijke groepen het voordelig om zich te vestigen, lokale hulpbronnen te exploiteren en duurzame structuren op te bouwen, wat een significante evolutie in hun manier van leven weerspiegelde.

Innovatieve dateringsmethoden

Zorgvuldige datering van de vondsten werd uitgevoerd door experts van de Universiteit van Aberystwyth. Ze gebruikten nieuwe scintillatiedateringtechnieken. Het is gebaseerd op het principe dat sommige mineralen, vooral kwarts en veldspaat, energie opslaan wanneer ze worden blootgesteld aan zonlicht. Wanneer deze mineralen worden begraven en beschermd tegen licht, behouden ze deze energie. Na verloop van tijd, onder invloed van de natuurlijke radioactiviteit van de bodem, geven deze mineralen deze geleidelijk vrij in de vorm van fotonen.

De techniek omvat het nemen van een monster op de locatie, het beschermen tegen elke lichtbron en het vervolgens verwarmen of blootstellen aan een gecontroleerde lichtbron in het laboratorium. De opgeslagen energie wordt vervolgens vrijgegeven in de vorm van licht en de intensiteit ervan wordt gemeten. Hoe hoger de dichtheid, hoe langer het monster begraven zal blijven.

Door de hoeveelheid uitgestraald licht te meten en het radioactiviteitsniveau te kennen van de locatie waar het monster is genomen, kunnen onderzoekers berekenen wanneer het monster voor het laatst aan zonlicht is blootgesteld en zo een schatting geven van de ouderdom ervan. In het geval van Kalambo Falls werd met deze methode vastgesteld dat de mineralen rond de houten overblijfselen ongeveer 476.000 jaar geleden voor het laatst aan licht waren blootgesteld.

Een nieuwe kijk op onze voorouders en een plek van mondiaal belang

Professor Larry Parham, van de Universiteit van Liverpool, uitgedrukt in A Ik heb gerapporteerd Het valt nog te bezien in hoeverre deze ontdekking het relatief beperkte beeld van de cognitieve en technische capaciteiten van onze voorouders verstoort.

Het duidt op een diepgang van denken en vindingrijkheid die veel geavanceerder is dan eerder werd gedacht. Deze vroege mensen waren daarom niet simpelweg reactieve wezens, die hun gedrag aanpasten aan de onmiddellijke uitdagingen van hun omgeving. Ze waren proactief, anticipeerden op toekomstige behoeften en gebruikten hun intelligentie om structuren te bedenken en te realiseren die voorheen niet bestonden.

Professor Geoff Dowler van Aberystwyth University legt uit: “ Uit ons onderzoek blijkt dat deze vindplaats veel ouder is dan eerder werd gedacht, en daarom van groter archeologisch belang is “Dit is de reden waarom Kalambo Falls, die boven een 235 meter hoge waterval op de grens van Zambia met het Rukwa-district in Tanzania ligt, kandidaat is om op de Werelderfgoedlijst van UNESCO te staan, vanwege het archeologische belang ervan. Professor Barham concludeert: ” Kalambo Falls is een uitzonderlijke locatie en een belangrijk erfgoedbezit van Zambia “.

bron : natuur