Maar wie is de eigenaar van deze 300.000 jaar oude ruïnes?

tijdens hun zoektochtmenselijke evolutieMet hen paleoantropologen Ze richten zich meestal op gefossiliseerde botresten. Er wordt echter steeds vaker een ander type effecten gebruikt: Voetafdrukken Onze voorouders lieten het achter en bewaarden het door de tijd heen. In tegenstelling tot botresten geven voetafdrukken een kijkje in korte momenten in het leven van uitgestorven individuen.

Met deze zeer specifieke tijdschaal levert hun studie veel nieuwe informatie op over bewegingsgedrag en ook over de samenstelling van groepen die honderdduizenden of zelfs miljoenen jaren hebben geleefd. Helaas, de Fossiele voetafdrukken Bijzonder zeldzaam vanwege de kwetsbaarheid. Wanneer ze worden ontdekt, begint het echte onderzoekswerk.

In 2020 werden 87 voetafdrukken ontdekt aan de voet van de Asperillo-klif aan de kust van de Doñana Natural Space, in het zuidwesten vanSpanje.

Tijdens de eerste studie van deze effecten, Gepubliceerd in het tijdschrift Wetenschappelijke rapporten In 2021 laten we zien dat een groep van kinderen, tieners en volwassenen hen heeft verlaten. Om de leeftijd van individuen uit hun voetafdrukken te schatten, gebruikten we experimentele gegevens. Deelnemers van verschillende leeftijden lieten voetafdrukken achter in de grond, vergelijkbaar met die in Donana.

Vervolgens werden de voetafdrukken gemeten en werden statistische verbanden gelegd tussen de afmetingen van de voetafdrukken en hun biologische kenmerken zoals grootte of leeftijd. Deze relaties werden vervolgens toegepast op de gemeten fossiele voetafdrukken.

Bovendien duidt de oriëntatie van deze voetafdrukken op de sporen van dieren (vogels, herten, runderen, enz.) op mogelijk jachtgedrag van deze. prehistorische groep.

Een van de vragen was welke menselijke soort deze voetafdrukken heeft achtergelaten. In de meeste gevallen worden voetafdrukken niet geassocieerd met soorten op basis van anatomische criteria, zoals bij fossiele botresten, maar vanuit een temporele context.

Daarom schrijven we deze vingerafdrukken toe aan Neanderthalers Gebaseerd op de enige beschikbare tijdreferentie, Een geschiedenis van 106.000 jaar Het werd verkregen tijdens een locatieonderzoek in het midden van de jaren 2000. Deze toeschrijving was gerechtvaardigd omdat Neanderthalers de enige bekende soort waren die op dat moment het Iberisch schiereiland en meer in het algemeen West-Europa bezetten.

Nieuwe data

Terwijl we deze site bleven bestuderen, gingen we verder met het nemen van grondmonsters waar de voetafdrukken werden ontdekt om nauwkeurigere datums te verkrijgen. De resultaten van dit onderzoek zijn in oktober gepubliceerd in beoordeling Wetenschappelijke rapporten Verbazingwekkend: de bodem is niet 106.000 maar 296.000 jaar oud.

De afdrukken zijn dus veel ouder dan verwacht. Dit verschil in de verkregen data is niet alleen te wijten aan de methodologische vooruitgang in de gebruikte technieken, maar ook aan de positie van de gedateerde monsters die meer gericht waren op het niveau van de voetafdrukken dan de eerste data die eerder werden gebruikt.

De nieuwe geschiedenis plaatste de voetafdrukken in een nieuwe geografische en ecologische context. Het Europese continent stond op het punt te bezwijken Ernstige klimaatverandering 300.000 jaar geleden. Relatief warme omstandigheden maakten plaats voor koelere omstandigheden, een voorbode van een ijstijd.

Op dat moment was de zeespiegel op het Europese continent gemiddeld 60 meter lager dan nu. De kustlijn van Zuidwest-Spanje lag op dat moment 20 of 25 kilometer uit de kust van de huidige locatie.

Naast deze ecologische en geografische veranderingen, is deze nieuwe chronologie de oorsprong van een fundamentele vraag: hebben Neanderthalers deze afdrukken echt gemaakt?

nieuwe verdachten

Om deze vraag te beantwoorden, was het nodig om naar de fossielen te kijken om te zien welke soorten 296.000 jaar geleden bestonden tijdens de periode die het Midden-Pleistoceen wordt genoemd. Volgens paleoantropologen behoorden de individuen die in deze tijd leefden tot het “Neanderthalerras”.

Een “afstamming” zoals de beroemde “Neanderthaler afstamming” of “menselijke afstamming” bestaat uit verschillende verwante typen. Zo bestaat de “Neanderthaler-dynastie” uit Neanderthalers, ook wel Neanderthalers genoemd Neanderthaleroudere typen, Homo heidelbergensisSommigen van hen worden verondersteld Neanderthalers te zijn.

Helaas zijn fossiele botresten uit deze periode relatief arm en niet alleen in de tijd maar ook geografisch verspreid. Ze tonen echter de eerste en laatste Neanderthalers Homo heidelbergensis Beiden waren in Europa toen Donana’s voetafdrukken werden gemaakt.

Andere locaties waar voetafdrukken zijn gevonden, helpen niet veel. In feite hebben in het hele Europese Midden-Pleistoceen slechts vier locaties voetafdrukken opgeleverd: Terra Amata in Frankrijk (380.000 jaar), Roccamonfina in Italië (345.000 jaar), Biache-Vaast in Frankrijk (236.000 jaar) en Theopetra in Griekenland (130.000 jaar). Terwijl de voetafdrukken van de eerste twee sites werden toegeschreven aan Homo heidelbergensisdie van de volgende twee worden toegeschreven aan Neanderthaler.

complexe attributie

De aanwezigheid van twee soorten in Europa tijdens deze periode maakt het moeilijk om de Doñana-voetafdrukken toe te schrijven aan een van deze of de andere soort. Een optie is om de kenmerken die worden weerspiegeld door de voetafdrukken te vergelijken met de anatomie van de voeten van de twee soorten om te zien op welke soort ze het meest lijken. De overblijfselen van de voetafdrukken dateren echter uit Midden ijstijd Onbekend. Ze komen bijna allemaal uit de Spaanse buitenpost Sima de Los Huesos bij Atapuerca en worden geassocieerd met Neanderthaler.

Bovendien zijn deze resten zeer fragmentarisch en is er nog geen volledige voetafdruk gevonden. Bovendien is de morfologie van de voetafdruk niet alleen het gevolg van de anatomische kenmerken, maar ook van andere factoren zoals de aard van de bodem (vochtigheid, korrelgrootte, mineralogie, enz.).

Het is daarom zeldzaam om voetafdrukken te vinden die perfect bewaard gebleven anatomische kenmerken weerspiegelen (teenafdrukken, voetbogen, enz.), en nog meer in duinomgevingen zoals de Doñana, waar voetafdrukken kunnen worden beschadigd en beschadigd door wind en wind. Getijden.

Het toewijzen van deze voetafdrukken aan beide soorten wordt ook bemoeilijkt door het gebrek aan consensus onder paleoantropologen over de afstamming van de Neanderthaler en de definitie vanHomo heidelbergensis. Er zijn verschillende evolutiemodellen voorgesteld, maar deze vraag is nog lang niet opgelost, gezien de schaarste aan fossielen en de complexiteit van evolutionaire verbanden die naar voren komen uit recente studies overDNA leeftijd of oud

De voetafdrukken van Donana zijn dus mogelijk achtergelaten door personen die tot de Neanderthaler-dynastie behoorden. weet wie Neanderthalers of hun verwante voorouders, Homo heidelbergensis, Deze sporen achtergelaten is een open vraag. Ondanks deze onzekerheden vormt de site van Doñana een aanvulling op onze kennis van menselijke bezigheden in het Europa van de ijstijd en onze evolutie.