Is het heelal oneindig?

Het antwoord is nee, en het wordt bewezen door aan te nemen dat er een is, laten we die N noemen, en door aan te tonen dat we tot een tegenspraak komen. Voeg gewoon 1 toe aan dit getal en N + 1 is groter dan N, wat in strijd is met de aanvankelijke aanname. De rij van gehele getallen is dus oneindig.

Dit voorbeeld is interessant omdat het laat zien dat de menselijke geest in staat is zich een idee voor te stellen dat met geen enkele waarneming overeenkomt. In alles wat we dagelijks observeren, komen we nooit oneindigheid tegen: het aantal letters in een boek, het aantal boeken in de bibliotheek kan groot zijn, het aantal zandkorrels op het strand zo groot, maar ze zijn niet oneindig.

Nu terug naar onze oorspronkelijke vraag: de grootte van het universum. Lang voordat hij wist hoe hij de afstand tussen ons en de sterren van verre sterrenstelsels moest meten, schreef een filosoof uit de 16e eeuw^H Eeuw stelde Giordano Bruno zich voor dat het universum oneindig zou moeten zijn omdat, zoals hij zei, “er geen oorzaak, rust, mogelijkheid, sensatie of natuur is om er grenzen aan te stellen.” Hij voegde een mentaal beeld toe waarmee we deze oneindigheid kunnen vertegenwoordigen. : het beeld van een horizonlijn die de indruk wekt dat het een landschap is. Het stopt daar, maar naarmate we verder gaan, wijkt deze horizonlijn terug en ontdekt nieuwe landschappen. De Italiaanse kerk heeft hem veroordeeld tot gevaren voor dergelijke uitspraken, maar dat is een ander verhaal…

Tegenwoordig krijgen we informatie over de grootte van het universum door de verdeling van sterren aan de hemel te observeren. We ontdekken het licht dat ze ons sturen, en uit de eigenschappen ervan weten we hoe ze hun afstand tot de aarde kunnen afleiden. Dus de grootte van het heelal is minstens gelijk aan deze afstand, maar hierdoor kunnen we niet weten of het oneindig is of niet. Het is nog steeds beter dan niets, en we kunnen ons afvragen: wat is vandaag de dag de grootste afstand ooit gemeten door astronomen? Of, zo u wilt, hoe groot is het zichtbare universum vandaag?

>> Lees ook : Er wordt gezegd dat de binnenste kern van de aarde de draairichting verandert

Daar kunnen we ons verhouden tot een andere vraag: de uitdijing van het universum. Met onze huidige kennis kunnen we stellen dat het heelal gedurende minstens 13,7 miljard jaar uitdijde, wat de oerknal wordt genoemd. Dit is voldoende om de vraag over de grootte van het waarneembare heelal te beantwoorden.

In 1965 identificeerden natuurkundigen wat “fossiele” elektromagnetische straling wordt genoemd, ook wel “kosmische microgolfachtergrondstraling” genoemd, straling die kort (300.000 jaar) na de oerknal werd uitgezonden, toen de eerste atomen werden gevormd. Als we een foton uit deze achtergrondstraling detecteren, is het een foton dat ongeveer 13,7 miljard jaar geleden werd uitgezonden, toch? Hoe ver reist het licht in deze periode? Nou, 13,7 miljard lichtjaar natuurlijk!

Maar naarmate het universum uitdijde, bevindt het hemellichaam dat dat foton heeft vrijgegeven zich vandaag op een veel grotere afstand. Om het te berekenen, heb je de theorie van deze uitbreiding nodig. Volgens het standaardmodel van de kosmologie (het theoretische model dat grootschalige waarnemingen van het universum het beste verklaart), is het 46,5 miljard lichtjaar verwijderd. Omdat kosmische straling in alle richtingen dezelfde eigenschappen heeft, is de geometrie van dit zichtbare universum de geometrie van een bol.

We kunnen nu onze huidige kennis samenvatten: volgens onze beste theorieën is het zichtbare universum een ​​bol met een diameter van ongeveer 100 miljard lichtjaar, en naarmate het universum uitdijt, neemt deze omvang in continuïteit toe.

doorlopend ? Sterker nog, we weten het niet. Maar als Deze uitbreiding houdt niet op, het is dat op een dag de straal van de bol groter zal zijn dan elk vooraf genomen getal, toch?

Maar is dat niet precies wat oneindigheid betekent?

>> Lees ook : De James Webb Space Telescope heeft de eerste exoplaneet ter grootte van de aarde gevonden

stamt af van Gesprek