“Het ontvangen van al deze liefde van de Fransen is de grootste overwinning” voor Riad en Louison

De favorieten van “Beijing Express, in de voetsporen van de Gouden Tijger” lopen uit op de halve finaletreden. Riad en Louison, die het onbekende duo van dit seizoen vormden, verloren van de Corsicanen Patricia en Jessica tijdens het slotduel van Aflevering 8, dat donderdag werd uitgezonden op M6. Het duo zal in de geschiedenis van de show blijven staan ​​vanwege hun deelname aan zes finaleduels (van de mogelijke zeven), maar vooral vanwege het gevoel voor humor dat ze tijdens de reis verspreidden, van Indonesië tot Vietnam via Maleisië. “Hoe zullen mensen reageren op onze eliminatie?” vraagt ​​Louison, 25 20 minuten. “Het zou een tragedie zijn”, antwoordt de 36-jarige Riad. Maar de twee assistenten, die vrienden zijn geworden, willen hun fans geruststellen: ze hebben geen spijt.

Lewison, voordat je aan je zesde eindduel begint, zeg je tegen jezelf dat dit een formaliteit is?

Louison: Ik wil er echt niet over nadenken. Bij elk laatste duel bleef ik tegen mezelf zeggen dat niets zeker was, dat ik niet immuun was voor een complexe test of een connectiviteitsprobleem. Ik zei tegen mezelf: doe alsof het de eerste is en ga ervoor!

Hoe voelde u zich toen u zich realiseerde dat de Corsicaanse collega's dit duel hadden gewonnen?

Riyad: Voor mij was het een schok. Ik was in ontkenning. Ik accepteerde dat niet. Je stak me in mijn hart.

naar. : Toen ik het einde van de gang bereikte en de Corsicanen zag aankomen, was ik eerst boos op mezelf en vroeg me af hoe ik tijd had kunnen besparen. Ik was teleurgesteld, want dit betekende dat het voorbij was. Het was een mengeling van heel veel emoties.

A: Wij denken aan alles. In dertig seconden flitst alles weer door je hoofd.

naar. : Terwijl ik naar Riyad liep, zei ik tegen mezelf: waar gingen we fout toen we ons op dat moment in de finale waagden?

Heb je niet de indruk dat er sprake is van een terugkeer van karma? Riyad, je hebt vooral Roman en Laura geplaagd, maar ook Patricia en Jessica wier vooruitgang je hebt geprobeerd te belemmeren…

A: (barst in lachen uit) Ik herinner het me alsof het gisteren was. Louison zei dat ik discreet moest blijven, maar ik was erg boos, mijn plaats in de halve finale stond op het spel en ik wilde de destabilisatiekaart spelen, in Marseille-stijl. Als ik het opnieuw moest doen, zou ik het opnieuw doen, en ik zou er geen spijt van hebben.

naar. : Op dat moment had ik er geen controle meer over. (Ze lachen allebei.) Het was oncontroleerbaar.

A: Ik wilde de Zwitserse ballonnen opblazen [Flavie et Jérémy avaient écopé d’un « handicap », avant de monter en voiture, ce binôme devait gonfler dix ballons de baudruche. Si l’un d’eux éclatait, ils devaient trouver un autre véhicule.]

naar. : Hij slaagde erin ergens een tandenstoker vandaan te halen en was geobsedeerd door het laten knappen van Zwitserse ballonnen terwijl hij ze opblaast.

Had jij, terugkijkend, Riyad, je geluk willen beproeven in een van de laatste duels?

A: eerlijk gezegd Nee. Ik heb geen spijt van mijn reis en zou hetzelfde opnieuw doen. Ik was nooit bang om nog een laatste duel uit te vechten. Ik was bang dat mijn partner geëlimineerd zou worden. Omdat Louison vloeiend Engels spreekt, snel beweegt, snel vertrekt en over de juiste mentaliteit beschikt, heeft dit hem op de weg naar succes gebracht.

Dit seizoen zijn jullie het favoriete koppel van het publiek…

A: Dat begin ik te beseffen. Deze liefde voor alle Fransen is voor mij de grootste overwinning.

naar. : Ik besef het een beetje zonder het te beseffen. Ik zie alle berichten die mensen mij sturen: “Jullie zijn mijn favoriete koppel”… en als ik met de andere kandidaten praat, besef ik dat er al opwinding heerst rond vreemde koppels. Het is destabiliserend. Hoe zullen mensen reageren op onze eliminatie? (Hij lacht)

A: Het wordt een drama, zonder overdrijving. Sommigen zullen huilen zoals ik met jou huilde, Lewison.

Welke boodschap zou je willen sturen naar de mensen die het leuk vonden om je avonturen in de show te volgen en het jammer vinden om je te zien vertrekken?

A: Ik dank hen hartelijk. Ik ontvang brieven uit heel Frankrijk, maar ook uit het buitenland, van expats in de VS, Canada, Luxemburg, Italië… Ik hou echt van ze. Ik hoop dat ze ons nog eens zien.

naar. : Ja we moeten natuurlijk bedanken, dat zijn we niet gewend maar het is altijd leuk om al deze berichten te ontvangen. Wij zijn trots op onze reis. Wij hebben alles gegeven. We mogen niet vergeten dat het een match is, aangezien we in deze laatste confrontatie een sterkere tegenstander hebben gevonden dan wij.

A: Nee, ik denk niet dat de Corsicanen sterker waren. Wij zijn verzwakt. Er was sprake van psychische vermoeidheid. In andere omstandigheden hadden wij gewonnen. Het was pech. Er was enige spanning vanaf de halve finales. Wij hebben niets te betreuren. Wij hadden het niet beter kunnen doen.

naar. : Wie weet, misschien zal “Beijing Express” ons ooit bellen, we weten het niet…

Het lijkt erop dat de verbinding tussen jullie twee onmiddellijk eindigde vanaf de eerste aflevering. Had u die indruk? Of was het even wennen?

naar. : We wisten meteen dat we goed met elkaar overweg konden. Ik begon me echt met hem verbonden te voelen toen we allebei gehandicapt waren [durant l’épisode 4]. We hadden het al met z'n tweeën moeilijk, en nu waren we met z'n drieën [avec Ayu, une Indonésienne devant les suivre sur tous le trajet]plus een mandje durian en we moesten bij elkaar blijven, anders zouden we het nooit redden.

A: Vanaf het begin gebeurde er iets. Op het vlot [de la première étape] We bevonden ons in de wereld van snelheid, in competitie, en we leerden elkaar heel snel kennen. Er is vanaf het begin iets ontstaan ​​en door de continuïteit versterkt. Ik hou heel veel van hem en zal altijd van hem blijven houden. Je maakt deel uit van mijn leven, Lewison, of je het nu leuk vindt of niet. (Ze lachen allebei.)

Zijn jullie klaar om samen op vakantie te gaan?

A: En wij zullen het doen. We proberen elkaar zoveel mogelijk uit te nodigen. We hebben allemaal ons eigen leven, maar we schrijven elkaar wanneer mogelijk. Louison is in Nantes en ik ben in Marseille. Ik zou heel graag met je op vakantie willen, Lewison.

naar. : Uiteraard houden we contact en zien we elkaar weer.

A: Maar Wij naar Blijf in contact!

naar. : Ja, ik bedoel, het zal na verloop van tijd doorgaan, het zal doorgaan. Natuurlijk zal ik deze kleine klootzak weer zien (lacht).

A: Je moet me Nantes laten zien en dan kom je naar Marseille.

naar. : Ja. Mijn familie wil je ontmoeten hè!

A: Mijn lieverd ! O, er is daar iets aan de hand! (Hij lacht).